Siempre - Canserbero

Yo no hago rimas pa' gustar a la gente

No busco ritmos de moda, como soy hoy voy a ser siempre

No busco hacerme el diferente, sino que simplemente

No me nace actuar como un rapero común y corriente

Hip-hop escucho a penas

Porque en mi opinión son contados con una mano los que si valen la pena

Me aburren los gestos exagera’os, los acentos imitados

Todos suenan igual y allí la raíz del problema

De rap sé poco, de su cultura y su historia

Solo sigo la voz de mi alma desde que tengo memoria

Y no me río con todo el mundo, pues donde crecí aprendí

Que los que más te envidian pueden estar frente a ti

Así que si puedes callarme;

hágalo, demuéstrelo

No digo que me las sé todas, aunque seguro algo invento

Tengo una historia nueva a diario

Pues no solo el barrio vive en mí, sino que sigo viviendo en un barrio

La selva de concreto, como algunos dicen

Donde lamentablemente hay que pisar para que no te pisen

Mis raíces en el alma llevo

Luchando contra racistas que cortan el mundo en primero y tercero

No ha sido fácil, para mí no ha sido fácil

Lo digo porque es así, no para hacerme el frágil

Mi agilidad mental me lleva a un plano superior

Donde me veo y noto que no me hace falta buscar ser mejor

Porque los títulos de nada han servido

El verdadero respeto lo brindan los que están contigo

Tus amigos, tu público agradecido al que les digo

Que el índigo va a rimar y rimar mientras esté vivo

De eso se trata herma'

A mí no me hacen falta cadenas ni na' 'e esa mierda

Hip-hop en castellano, con venezolana jerga

Alimentado por lo que he leído y vivido sin merma

Hay más envidia que huecos en la autopista hoy en día

Qué fácil es criticar y creerte «for real»

De mí se ha hablado tanto últimamente que un día

Tendré que escuchar chismes para enterarme de mi propia vida

Es triste pero cierto, (yeah)

Sientes la mala vibra incluso en tus propios conciertos

Es triste pero cierto

Que conozco extranjeros que te comprenden más que muchos de tus propios

compañeros

Le cambian el sentido a todo lo que digo

No admiten que soy el que ha hecho que se vea por los oídos

Me lanzan tantas directas en canciones

Que el hecho de no nombrarme ya los hace notar como perdedores

Solo yo sé cuánto amo tanto a Venezuela

Y no me cansaré de opinar cómo y cuánto pueda

Mi educación me dice que la vida es pasajera

Y si no hay otra opción me largaré con mi música fuera

Nacionalistas, estúpidos no ven que una cosa es querer a tu país

Y otra es hacerte el ciego

Borregos influenciables, hipócritas con ego

Tal que no los dejan caminar más allá de sus miedos

No se trata de religión ni política

Se trata de falta de objetividad en sus críticas

Se nota a leguas, que solo buscan popularidad

Googleando mis palabras pa' contradecirlas

Por eso nunca nos han visto como músicos

Por ignorantes como ustedes que actúan como súbditos

Dicen que no son comerciales y no entienden

Que su propia vida es más comercial que cualquier merengue

Son comerciales cuando hablan y caminan

Comerciales cuando gesticulan, comen y respiran

Son comerciales cuando actúan como bobos

Odiarme sin causa es comercial, pues así es tu antojo

¡Buah!, ¡Oh-Oh!

¡Gbec!

¡Yeah!

¡No voy a escribir más!

Odio, amor, cariño, ira, fuerza, sonrisas, respeto, vida:

¡Así soy yo!, ¡Woah!

¡Así soy yo!

Sueños, metas, experiencias en mi cerebro yacen vividas

Y no quiero morir ¡todavía no!

Yo no soy de este cuento, yo no soy de este tiempo

Es mucho sentimiento para un humilde cuerpo

Mucho conocimiento para tan poco tiempo

Injusticias vividas que no entiendo

Odio, amor, cariño, ira, fuerza, sonrisas, respeto, vida:

¡Así soy yo!, ¡Woah!

¡Así soy yo!

Sueños, metas, experiencias en mi cerebro yacen vividas

Y no quiero morir ¡Todavía no!

¡El Canserbero!

¡Hey-Eah!

Es que no admiten que ando por el fuego descalzo

A comentario necio, escaso caso

Pa' mi gente un abrazo, pa' los payasos patada 'e coñazo'

Y si buscas una mano amiga empieza por tu propio brazo

Wehy, G-B-E-C en el instrumental

Un aplauso pa' ustedes mismos, jaja

Cinco de diciembre de dos mil siempre

Maracay, Venezuela

El Techo, la Sabia Escuela

Sudamérica y nuestra América entera

De corazón pa' los rela

Ik maak geen rijmpjes om mensen te plezieren

Ik ben niet op zoek naar modieuze ritmes, zoals ik vandaag ben, zal ik altijd zijn

Ik probeer mezelf niet anders te maken, maar gewoon

Ik ben niet geboren om me te gedragen als een gewone rapper

Ik luister amper naar hiphop

Want naar mijn mening zijn degenen die het waard zijn met één hand te tellen

Overdreven gebaren vervelen me, geïmiteerde accenten

Ze klinken allemaal hetzelfde en daar ligt de oorzaak van het probleem

Ik weet weinig over rap, over de cultuur en de geschiedenis ervan

Ik volg alleen de stem van mijn ziel zolang ik me kan herinneren

En ik lach niet met iedereen, want waar ik ben opgegroeid heb ik geleerd

Dat degenen die jou het meest benijden voor je kunnen staan

Dus als je me kunt zwijgen;

doe het, laat het zien

Ik zeg niet dat ik ze allemaal ken, hoewel ik zeker weet dat ik iets zal uitvinden

Ik heb elke dag een nieuw verhaal

Nou, niet alleen de buurt woont in mij, maar ik blijf in een buurt wonen

De betonnen jungle, zoals sommigen zeggen

Waar je helaas moet stappen zodat ze niet op je stappen

Mijn wortels in mijn ziel draag ik

Vechten tegen racisten die de wereld op de eerste en derde plaats hebben gesneden

Het is niet gemakkelijk geweest, voor mij is het niet gemakkelijk geweest

Ik zeg het omdat het zo is, niet om te doen alsof ik kwetsbaar ben

Mijn mentale behendigheid brengt me naar een hoger plan

Waar ik mezelf zie en merk dat ik niet hoef te zoeken om beter te worden

Omdat de titels nutteloos zijn geweest

Echt respect wordt gegeven door degenen die bij je zijn

Je vrienden, je publiek dankbaar voor wat ik zeg

Dat de indigo zal rijmen en rijmen zolang hij leeft

Daar gaat het om, herma'

Ik heb geen kettingen of iets dergelijks nodig

Hiphop in het Spaans, met Venezolaans jargon

Gevoed door wat ik heb gelezen en zonder verlies geleefd

Er is tegenwoordig meer jaloezie dan kuilen in de snelweg

Hoe gemakkelijk het is om je "echt" te bekritiseren en te geloven

Er is de laatste tijd zoveel over mij gepraat dat op een dag

Ik zal naar roddels moeten luisteren om meer te weten te komen over mijn eigen leven

Het is triest maar waar, (ja)

Je voelt de slechte sfeer zelfs bij je eigen concerten

Het is triest maar waar

Dat ik buitenlanders ken die u beter begrijpen dan velen van u

vrienden

Ze veranderen de betekenis van alles wat ik zeg

Ze geven niet toe dat ik degene ben die het door de oren heeft laten kijken

Ze gooien me zoveel direct in liedjes

Dat het feit dat ze mij niet noemen, ze al als verliezers doet opvallen

Alleen ik weet hoeveel ik zoveel van Venezuela hou

En ik zal niet moe worden van het geven van mijn mening hoe en hoeveel ik kan

Mijn opleiding vertelt me ​​dat het leven tijdelijk is

En als er geen andere optie is, ga ik weg met mijn muziek uit

Nationalisten, domme mensen zien niet dat het één ding is om van je land te houden

En een andere is om je blind te maken

Indrukwekkende schapen, hypocrieten met ego

Zodanig dat ze hen niet voorbij hun angsten laten lopen

Het gaat niet om religie of politiek

Het gaat over gebrek aan objectiviteit in hun kritiek

Uit competities blijkt dat ze alleen populariteit zoeken

Googlen op mijn woorden om ze tegen te spreken

Daarom hebben ze ons nooit als muzikanten gezien

Voor onwetende mensen zoals jij die zich als onderdanen gedragen

Ze zeggen dat ze niet commercieel zijn en ze begrijpen het niet

Dat zijn eigen leven commerciëler is dan welke meringue dan ook

Ze zijn commercieel als ze praten en lopen

Reclame als ze gebaren, eten en ademen

Ze zijn commercieel als ze zich als dwazen gedragen

Mij ​​zonder reden haten is commercieel, want dat is wat je wilt

Wauw, oh-oh!

gbec!

ja!

Ik zal niet meer schrijven!

Haat, liefde, genegenheid, woede, kracht, glimlachen, respect, leven:

Dat ben ik!, Woah!

Zo ben ik!

Dromen, doelen, ervaringen in mijn brein liggen geleefd

En ik wil niet dood, nog niet!

Ik kom niet uit dit verhaal, ik kom niet uit deze tijd

Het is veel gevoel voor een nederig lichaam

Veel kennis voor zo weinig tijd

Ervaren onrecht dat ik niet begrijp

Haat, liefde, genegenheid, woede, kracht, glimlachen, respect, leven:

Dat ben ik!, Woah!

Zo ben ik!

Dromen, doelen, ervaringen in mijn brein liggen geleefd

En ik wil niet dood, nog niet!

De Canserbero!

Hey-Eah!

Het is dat ze niet toegeven dat ik op blote voeten door het vuur loop

Een dwaze opmerking, kleine zaak

Voor mijn mensen een knuffel, voor de clowns, schop 'en pijn in de kont'

En als je een helpende hand zoekt, begin dan met je eigen arm

Wehy, G-B-E-C op het instrumentale

Applaus voor jezelf, haha

vijf december tweeduizend altijd

Maracay, Venezuela

Het dak, de wijze school

Zuid-Amerika en ons hele Amerika

Vanuit het hart voor de rela