Corazones de Piedra - Canserbero

Escucha bien, interpreta

Corazones hechos de piedra

Son las dos en punto del lunes en la madrugada

Carlos debe patrullar de noche toda esta semana

Tiene un hijo que ama y una esposa que finge quererla

Los tres usan corazones de piedra

Se viste y se va en su patrulla policíaca

A lucir su placa y matracar a todo el que pasa

Ya una hora pasa y consigue juntá' una paca

Que seguramente gastará con putas en la tasca

Se hacen las tres y cuarto, Carlos acelera el paso

Pasa por una esquina y escucha a un muchacho gritando

Lo estaban asaltando, él solo echa un corto vistazo

Sin embargo, no hizo caso y siguió manejando

Rumbo al burdel más caro es que se dirigía

Mientras conducía nota que un taxi de cerca lo seguía

«Quizá son vainas mías» es todo lo que él decía

Llegó al sitio y pagó la mejor prostituta que había

Se fue con ella al cuarto, es una rubia de infarto

Entre sus piernas prueba el tacto y comienza el acto

Pero, en menos de un minuto, escucha unos pasos que entran al cuarto

Carlos sintió un balazo y murió ipso facto

(So you think my heart’s made of stone)

Corazones hechos de piedra

(So you think my heart’s made of stone)

Vivir una noche y morir en medio de ella

(So you think my heart’s made of stone)

Corazones hechos de piedra

(So you think my heart’s made of stone)

Segunda escena

Son las dos menos quince del lunes en la madrugada

Es la noche de la mujer de Carlos que antes que él se para

Y hace algo de comer, deja su ropa planchada

Media hora después él se va y ella sigue en la cama

Comienza el drama, los celos, la paranoia casi

«Siga despacio a esa patrulla» le dijo al del taxi

Una hora estuvieron mirándolo tranquilo

Luego siguiéndolo hasta que llegaron a un prostíbulo

Acto seguido suena su teléfono

Era su hijo al que le dijo «ahora no puedo» y le colgó

Quizás no habló por la ira de saber lo que vería

Así que entró, preguntó por Carlos el policía

Pagó lo que tenía por la llave que abriría el cerrojo

Del cuarto donde con gozo le era infiel su esposo

Entró y en menos de un minuto sintió el enojo

Del bolso sacó un arma y disparó a Carlos entre sus ojos

(So you think my heart’s made of stone)

Corazones hechos de piedra

(So you think my heart’s made of stone)

Vivir una noche y terminarla entre rejas

(So you think my heart’s made of stone)

Corazones hechos de piedra

(So you think my heart’s made of stone)

Tercera escena

Son las dos y treinta del lunes en la madrugada

Hora en que comienza la noche del hijo que en su almohada

Esconde la marihuana que fuma siempre

Se despierta y se da cuenta de que en su casa no hay gente

Así que llama al que le vende y cuadra un trueque

A las tres y cuarto en la esquina han de verse para abastecerse

El joven llega puntualmente y de repente

Siente un cañón en su frente del jíbaro que trampa le tiende

Le dice «dame la cartera, el reloj y las prendas»

Cuando ve que pasa una patrulla en medio 'e la contienda

Era el padre del joven que sigue de largo

Mientras jíbaro le suelta disparos al pecho y a la pierna

Toma el teléfono con su último aliento

Llama a su madre con la esperanza de que venga a socorrerlo

Al atenderlo, fue lo último que escuchó

La voz de la misma diciendo «no puedo», y luego colgó

(So you think my heart’s made of stone)

Corazones hechos de piedra

(So you think my heart’s made of stone)

La misma noche, tres formas distintas de verla

(So you think my heart’s made of stone)

Un joven agoniza mientras

(So you think my heart’s made of stone)

Su madre mata a su padre y queda entre rejas

Vivimos en un mundo de piedra, es difícil

Narrado por el Canserbero, DJ Wak

Luister goed, interpreteer

harten gemaakt van steen

Het is maandagochtend twee uur

Carlos moet de hele week 's nachts patrouilleren

Hij heeft een zoon van wie hij houdt en een vrouw die doet alsof ze van haar houdt

Alle drie dragen harten van steen

Hij kleedt zich aan en gaat op zijn politiepatrouille

Laat je badge zien en rammel iedereen die langskomt

Een uur verstrijkt en pak een baal

Dat zal hij zeker doorbrengen met hoeren in de herberg

Het is kwart over drie, Carlos versnelt zijn pas

Hij loopt de hoek om en hoort een jongen schreeuwen

Hij werd beroofd, hij kijkt maar even

Hij negeerde het echter en reed door.

Op weg naar het duurste bordeel is dat hij op weg was

Tijdens het rijden merkt hij dat een taxi hem in de buurt volgde.

"Misschien zijn het mijn peulen" is alles wat hij zei

Aangekomen op de site en de beste prostituee betaald die er was

Hij ging met haar mee naar de kamer, ze is een bloedstollende blondine

Probeer de aanraking tussen haar benen en de act begint

Maar binnen een minuut hoort hij voetstappen de kamer binnenkomen

Carlos voelde een kogel en stierf ipso facto

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

harten gemaakt van steen

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

Leef één nacht en sterf er middenin

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

harten gemaakt van steen

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

tweede scène

Het is maandagochtend vijftien voor twee

Het is de nacht van Carlos' vrouw die voordat hij stopt

En hij maakt iets te eten, hij laat zijn gestreken kleren achter

Een half uur later gaat hij weg en ligt ze nog steeds in bed

Het drama begint, de jaloezie, de paranoia bijna

"Volg die patrouille langzaam", zei hij tegen de taxichauffeur

Een uur stonden ze rustig naar hem te kijken

Dan hem volgen totdat ze een bordeel bereikten

Dan gaat zijn telefoon

Het was zijn zoon tegen wie hij zei: "Ik kan nu niet" en hing op

Misschien sprak hij niet uit woede, wetende wat hij zou zien?

Dus hij ging naar binnen, vroeg naar Carlos, de politieagent

Hij betaalde wat hij had voor de sleutel die het slot zou openen

Van de kamer waar met vreugde haar man ontrouw was

Hij kwam binnen en in minder dan een minuut voelde hij de woede

Ze haalde een pistool uit haar tas en schoot Carlos tussen de ogen

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

harten gemaakt van steen

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

Leef een nacht en beëindig het achter de tralies

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

harten gemaakt van steen

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

derde scène

Het is maandagochtend half twee

Tijd dat de nacht van de zoon begint op zijn kussen

Verberg de marihuana die je altijd rookt

Hij wordt wakker en realiseert zich dat er geen mensen in zijn huis zijn

Dus hij noemt degene die hem verkoopt en ruilt!

Om kwart over drie op de hoek moeten ze afspreken om in te slaan

De jongeman arriveert stipt en plotseling

Hij voelt een kanon in zijn voorhoofd van de jíbaro die hem in de val houdt

Hij zegt "geef me de portemonnee, het horloge en de kleren"

Als hij midden in het gevecht een patrouille ziet passeren?

Hij was de vader van de jonge man die lang volgt

Terwijl jíbaro schoten afvuurt op zijn borst en been

Pak de telefoon met je laatste adem

Hij belt zijn moeder in de hoop dat ze hem zal komen redden.

Toen hij bij hem was, was het het laatste wat hij hoorde

Dezelfde stem zegt "Ik kan niet", en hing toen op

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

harten gemaakt van steen

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

Dezelfde nacht, drie verschillende manieren om het te zien

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

Een jonge man sterft terwijl

(Dus je denkt dat mijn hart van steen is)

Zijn moeder vermoordt zijn vader en blijft achter de tralies

We leven in een wereld van steen, het is moeilijk

Verteld door Canserbero, DJ Wako