Audubon - C.W. McCall

Well, I was born in a town called Audubon

Southwest Iowa, right where it oughta been

Twenty-three houses, fourteen saloons

And a feed mill in nineteen-thirty

Had a neon sign, said «Squealer Feeds»

And the bus came through when they felt the need

And they stopped at a place there in town called The Old Home Cafe

Now my daddy was a music lovin' man

He stood six-foot-seven, had big ol' hands

He’d lost two fingers in a chainsaw but he could still play the violin

And Mom played piana, just the keys in the middle

And Dad played a storm on his three-fingered fiddle

'Cause that’s all there was to do back there folks, except ta go downtown and

watch haircuts

So I was raised on Dust Bowl tunes, you see

Had a six-tube radio an' no TV

It was so dog-goned hot I had to wet the bed in the summer just to keep cool

Yeah, many’s a night I’d lay awake

A-waitin' for a distant station break

Just a-settin' and a-wettin' an' a-lettin' that radio fry

Well, I listened to Nashville and Tulsa and Dallas

And Oklahoma City gave my ear a callus

And I’ll never forget them announcers at three A. M

They’d come on an' say «Friends, there’s many a soul who needs us

«So send them letters an' cards ta Jesus

«That's J-E-S-U-S friends, in care a' Del Rio, Texas.»

But the place I remember, on the edge a' town

Was the place where you really got the hard-core sound

Yeah, a place where the truckers used ta stop on their way to Dees Moins

There was signs all over them windowsills

Like «If the Devil don’t get ya, then Roosevelt will»

And «The bank don’t sell no beer, and we don’t cash no checks.»

Now them truckers never talked about nothin' but haulin'

And the four-letter words was really appallin'

They thought them home-town gals was nothin' but toys for their amusement

Rode Chevys and Macks and big ol' stacks

They’s always complainin' 'bout their livers an' backs

But they was fast-livin', strung-out, truck-drivin' son of a guns

Now the gal waitin' tables was really classy

Had a rebuilt motor on a fairly new chassis

And she knew how to handle them truckers;

name was Mavis Davis

Yeah, she’d pour 'em a coffee, then she’d bat her eyes

Then she’d listen to 'em tell 'er some big fat lies

Then she’d ask 'em how the wife and kids was, back there in Joplin?

Now Mavis had all of her ducks in a row

Weighed ninety-eight pounds;

put on quite a show

Remind ya of a couple a' Cub Scouts tryin' ta set up a Sears, Roebuck pup tent

There’s no proposition that she couldn’t handle

Next ta her, nothin' could hold a candle

Not a hell of a lot upstairs, but from there on down, Disneyland!

Now the truckers, on the other hand, was really crass

They remind ya of fingernails a-scratchin' on glass

A-stompin' on in, leavin' tracks all over the Montgomery Ward linoleum

Yeah, they’d pound them counters and kick them stools

They’s always pickin' fights with the local fools

But one look at Mavis, and they’d turn into a bunch a' tomcats

Well, I’ll never forget them days gone by

I’s just a kid, 'bout four foot high

But I never forgot that lesson an' pickin' and singin', the country way

Yeah, them walkin', talkin' truck stop blues

Came back ta life in seventy-two

As «The Old Home Filler-up An' Keep On A-Truckin' Cafe»

Oh, the Old Home Filler-up An' Keep On A-Truckin'

Oh, the Old Home Filler-up An' Keep On A-Truckin'

Oh, the Old Home Filler-up An' Keep On A-Truckin' Cafe

Oh, the Old Home Filler-up An' Keep On A-Truckin'

Oh, the Old Home Filler-up An' Keep On A-Truckin'

Oh, the Old Home Filler-up An' Keep On A-Truckin' Cafe

Nou, ik ben geboren in een stad genaamd Audubon

Southwest Iowa, precies waar het had moeten zijn

Drieëntwintig huizen, veertien saloons

En een voermolen in dertig

Had een neonbord met de tekst 'Squealer Feeds'

En de bus kwam door toen ze de behoefte voelden

En ze stopten bij een plaats daar in de stad genaamd The Old Home Cafe

Nu was mijn vader een man die van muziek hield

Hij stond zes-foot-zeven, had grote ol' handen

Hij was twee vingers kwijt in een kettingzaag, maar hij kon nog steeds viool spelen

En mama speelde piano, alleen de toetsen in het midden

En papa speelde een storm op zijn drievingerige viool

Want dat was alles wat er te doen was daar mensen, behalve naar het centrum gaan en

kijk naar kapsels

Dus ik ben opgegroeid met deuntjes van Dust Bowl, zie je?

Had een radio met zes buizen en geen tv

Het was zo heet dat ik in de zomer in bed moest plassen om koel te blijven

Ja, vele nachten zou ik wakker liggen

Wachten op een verre stationspauze

Gewoon een-settin' en a-wettin' an' a-lettin' die radio fry

Nou, ik luisterde naar Nashville en Tulsa en Dallas

En Oklahoma City gaf mijn oor een eelt

En ik zal die omroepers om drie uur 's ochtends nooit vergeten

Ze zouden komen en zeggen: "Vrienden, er zijn veel zielen die ons nodig hebben"

'Stuur ze dus brieven en kaarten naar Jezus'

"Dat zijn J-E-S-U-S vrienden, in de zorg a' Del Rio, Texas."

Maar de plaats die ik me herinner, aan de rand van een stad

Was de plek waar je echt het harde geluid kreeg

Ja, een plek waar de vrachtwagenchauffeurs stopten op weg naar Dees Moins

Er waren overal borden op de vensterbanken

Zoals "Als de duivel je niet krijgt, dan zal Roosevelt het doen"

En "De bank verkoopt geen bier, en wij verzilveren geen cheques."

Nu hebben die vrachtwagenchauffeurs nooit over niets anders gesproken dan over vervoeren

En de vierletterige woorden waren echt verschrikkelijk

Ze dachten dat die meiden uit hun geboortestad niets anders waren dan speelgoed voor hun vermaak

Rode Chevys en Macks en grote stapels

Ze klagen altijd over hun lever en rug

Maar ze waren een snellevende, gespannen, vrachtwagenrijdende zoon van een wapen

Nu waren de wachtende tafels echt stijlvol

Had een omgebouwde motor op een vrij nieuw chassis

En ze wist hoe ze met die vrachtwagenchauffeurs om moest gaan;

naam was Mavis Davis

Ja, ze schonk een koffie voor ze in en dan knipperde ze met haar ogen

Dan zou ze luisteren naar hen die een paar dikke leugens vertellen

Dan zou ze ze vragen hoe het met vrouw en kinderen was, daar in Joplin?

Nu had Mavis al haar eenden op een rij

Woog achtennegentig pond;

geef een behoorlijke show

Herinner je aan een paar Cub Scouts die proberen een Sears, Roebuck pup tent op te zetten

Er is geen voorstel dat ze niet aankan

Volgende ta haar, niets kan een kaars vasthouden

Niet heel veel boven, maar vanaf daar naar beneden, Disneyland!

Nu waren de vrachtwagenchauffeurs daarentegen heel grof

Ze doen je denken aan vingernagels die op glas krabben

A-stompin' op in, leavin'' sporen over de Montgomery Ward linoleum

Ja, ze sloegen op hun tellers en schopten ze tegen hun ontlasting

Ze hebben altijd ruzie met de lokale dwazen

Maar één blik op Mavis, en ze zouden veranderen in een stelletje katers

Nou, ik zal die vervlogen tijden nooit vergeten

Ik ben nog maar een kind, ongeveer 1,20 meter hoog

Maar ik ben die les nooit vergeten en 'pickin' and singin', the country way

Ja, ze lopen, praten over truckstop-blues

Kwam terug in het leven in tweeënzeventig

Als "The Old Home Filler-up An' Keep On A-Truckin' Cafe"

Oh, de oude thuisvuller en blijf op een vrachtwagen

Oh, de oude thuisvuller en blijf op een vrachtwagen

Oh, de oude thuisvuller en blijf in een vrachtwagencafé

Oh, de oude thuisvuller en blijf op een vrachtwagen

Oh, de oude thuisvuller en blijf op een vrachtwagen

Oh, de oude thuisvuller en blijf in een vrachtwagencafé