Je suis venu te voir - Brigitte Fontaine, Areski Belkacem

Je suis venu de loin

Je suis venu te voir

Sans peur de regarder

Ce qui me fait pleurer

En plein cœur du désir

Il n’y a pas plus loin

Et je ne connais rien

Qui fasse autant souffrir

Que d'être seul pour soi

Sans peur de faire pleuvoir

Des pierres sous mon toit

Et autant que je sache

J’ai banni le pouvoir

Que je pouvais sur toi

Si encore je me cache, viens accompagne-moi

Sans pur de t’y trouver je srai là pour toi

De bien encore plus loin

Et quoi que tu en dises

Bien sûr tu m’attendais

Sur un cheval de frise

Tu en avais besoin

Je sais je le connais

Ik heb een lange weg afgelegd

Ik ben gekomen om je te zien

Niet bang om te kijken

Wat maakt me aan het huilen?

In het hart van verlangen

Er is geen verder

En ik weet niets

die zoveel pijn veroorzaken

Dan alleen zijn voor jezelf

Zonder angst om het te laten regenen

Stenen onder mijn dak

En voor zover ik weet

Ik heb de macht verbannen

Dat ik over je heen zou kunnen

Als ik me nog verstop, kom dan met me mee

Zonder te proberen je daar te vinden, zal ik er voor je zijn

van veel verder

En wat je ook zegt

Natuurlijk verwachtte je mij

Op een fries paard

Je had het nodig

Ik weet dat ik hem ken