J'ai 26 ans, madame - Brigitte Fontaine, Areski Belkacem

J’ai vingt-six ans

Mais seulement quatre d’utiles

Je ne comprends rien à rien

J’ai peur des papillons

Mon père est mort à la guerre

Quand j'étais petite j’avais un gilet

En angora rose

Qui s’arrêtait avant les côtes flottantes

Les vieux messieurs

M’aimaient beaucoup

Je ne crois pas à l’expérience

Je me méfie des endroits clos

Je ressens la parsse comme une maladi

J’aime les rivières jaunes

Il faut te dire que j’ai derrière l’oreille

Un coin de peau extraordinairement doux

Que j’aime les laitages et les bananes très mûres

Je souhaite toujours que l’ouragan m’emporte

C’est pourquoi je me suis attachée

Sur ce fauteuil avec des sangles de vélo

J’aime toutes les histoires qui commencent par «Il était une fois»

Je hais le café au lait

Avant les garçons me frottaient toujours les oreilles

Une fois j’ai vu des chars blindés sur l’avenue d’Orléans

J’aime les rengaines d’amour

Et les frites me font pleurer

Sur l’eau, les bateaux me suivent toujours

Ils me font peur, ils me font peur

J’ai vécu très longtemps ici ou là, chez des amis

Un jour j’ai cassé une table en marbre

J’aime les hommes pas rasés

J’ai souvent mal aux dents

J’ai faim quand il ne faut pas

Voilà tu sais tout

Ik ben zesentwintig jaar oud

Maar slechts vier bruikbare

ik begrijp er niks van

Ik ben bang voor vlinders

Mijn vader stierf in de oorlog

Toen ik klein was had ik een vest

In roze angora

Wie stopte voor de drijvende kusten

De oude heren

hield heel veel van me

Ik geloof niet in ervaring

Ik wantrouw gesloten plaatsen

Ik voel luiheid als een ziekte

Ik hou van gele rivieren

Ik moet je zeggen dat ik achter het oor heb

Een buitengewoon zacht stukje huid

Dat ik van zuivelproducten en heel rijpe bananen houd

Ik zou nog steeds willen dat de orkaan me zou pakken

Daarom ben ik gehecht geraakt

Op deze stoel met fietsriemen

Ik hou van alle verhalen die beginnen met "Er was eens"

ik haat latte

De jongens wreven altijd over mijn oren

Ooit zag ik gepantserde tanks op Orleans Avenue

Ik hou van liefdesliedjes

En frietjes maken me aan het huilen

Op het water volgen de boten mij altijd

Ze maken me bang, ze maken me bang

Ik heb heel lang hier of daar gewoond, met vrienden

Op een dag brak ik een marmeren tafel

Ik hou van ongeschoren mannen

Ik heb vaak kiespijn

Ik heb honger als het niet hoeft

Daar weet je alles