Guadalquivir - Brigitte Fontaine

Sur le Guadalquivir, brillant serpent musclé

Au milieu du désir de Séville embaumée

Le safran l’oranger, la poudre et la vanille

On aimerait voguer le feu aux écoutilles

On aimerait traîner comme un millier d’amour

Dans les rues envoûtées qui s’endorment toujours

Boire le Daulphino assassin et goûter

Le cœur noir des taureaux dans des bras étrangers

On aimerait songer près des oranges mûres

Sous la vierge sacrée éclaboussée d’or pur

Entouré de jasmin, d’ordures et d’encens

Insulter l'être humain chérir la transcendance

On voudrait tant danser enlevé jusqu’au nu

Vole pesant et brasier muscle d’acier fondu

Demi évanoui et piétinant féroce

La poussière éblouit dans le sang de la noce

Alors on rejoindrait six milliards d'étoiles

Dans la vapeur de l’air entre les maisons pales

Et puis Guadalquivir cavale de la nuit

Son ombre est un plaisir enragé d’infini

Op de Guadalquivir, glanzende gespierde slang

Te midden van het verlangen van het zwoele Sevilla

Saffraan oranjebloesem, poeder en vanille

We willen graag het vuur in de luiken zeilen

We zouden graag rondhangen als duizend liefdes

In de betoverde straten die altijd in slaap vallen

Drink de killer Daulphino en proef

Het zwarte hart van stieren in buitenlandse armen

We willen graag dromen bij de rijpe sinaasappels

Onder de heilige maagd bespat met puur goud

Omgeven door jasmijn, afval en wierook

Beledig de mens koester de transcendentie

We zouden zo graag naakt willen dansen

Vlieg zwaar en spieruitbarsting van gesmolten staal

Half flauwgevallen en hevig stampend

Het stof verblindt in het bloed van de bruiloft

Dan zouden we ons bij zes miljard sterren voegen

In de stomende lucht tussen de bleke huizen

En dan rijdt Guadalquivir de nacht door

Zijn schaduw is een razend genoegen van oneindigheid