Comment ça va - Brigitte Fontaine, Areski Belkacem

Lorsque nous avons fini de consommer nos restes de silence

Tu t’endors doucement je te regarde un peu

Je me lève et avant de partir

Je respire profondément

Auprès de toi

Pour garder quelque chose encore

Sur le pallier

Souvent je reste le dos à la porte

Et je ne prends pas l’ascenseur

Dehors je marche lentement

Sans changer de trottoir

Un peu plus loin un ami me demande comment ça va

Je sens que déjà l’odeur de la rue s’est déposée sur moi

Als we klaar zijn met het opeten van onze overblijfselen van stilte

Je valt langzaam in slaap, ik kijk een beetje naar je

Ik sta op en voordat ik ga

ik adem diep

Dicht bij jou

Om iets stil te houden

op de overloop

Vaak sta ik met mijn rug naar de deur

En ik neem de lift niet

Buiten loop ik langzaam

Zonder het trottoir te veranderen

Even verder vraagt ​​een vriend hoe het met je gaat

Ik voel al dat de geur van de straat zich op mij heeft gevestigd