Panamera - Bramsito

J’n’ai jamais trahi l’honneur pour l’appât du gain

J’ai jamais trahi les codes pour décevoir les miens

J’me demande pourquoi la faim est liée à mon teint

Si dans ce monde où l’on vit, y a-t-il vraiment une fin?

J’avance à grande vitesse et je n’ai pas de freins

Je fais que mon chemin, je m’en suis jamais plain

Et j’oublie pas tous ceux qui m’ont tendu la main

Juste pour pouvoir ensuite couper la mienne en vain

Parait-il qu’on est maudit?

Papa m’a dit que nous sommes des incompris

Le paradis nous donne envie

Mais l’enfer n’est qu'à quelques pas de nos désirs

Pendant quelques secondes

J’oublie ce qui se raconte

On en reparlera

Et j’regarde les nuages

Avions et leur sillage

Dans ma Panamera

Je laisse le monde tourner en rond

Et qui vivra verra

Et j’augmente le volume pour oublier ceci

Dans ma Panamera

Quelques années de cela, je ne valais rien

Tu peux me juger mais au fond, je m’en bas les reins

Les potes me voyaient comme un sombre galérien

J'étais juste visionnaire mais les gens voyaient rien

Suis-je important si j’me repose au père Lachaise?

Mais l’esclavage mental fera de nous des chèvres

Mais dans ce monde tu sais, y’a vraiment rien de sein

Tu théorises, on fera pas de dessins

Parait-il qu’on est maudit?

Papa m’a dit que nous sommes des incompris

Le paradis nous donne envie

Mais l’enfer n’est qu'à quelques pas de nos désirs

Pendant quelques secondes

J’oublie ce qui se raconte

On en reparlera

Et j’regarde les nuages

Avions et leur sillage

Dans ma Panamera

Je laisse le monde tourner en rond

Et qui vivra verra

Et j’augmente le volume pour oublier ceci

Dans ma Panamera

Dans ma Panamera

Dans ma Panamera

Pendant quelques secondes

J’oublie ce qui se raconte

On en reparlera

Et je regarde les nuages

Avions et leur sillage

Dans ma Panamera

Je laisse le monde tourner en rond

Et qui vivra verra

Et j’augmente le volume

Pour oublier ceci

Dans ma Panamera

Pendant quelques secondes

J’oublie ce qui se raconte

On en reparlera

Et j’regarde les nuages

Avions et leur sillage

Dans ma Panamera

Je laisse le monde tourner en rond

Et qui vivra verra

Et j’augmente le volume pour oublier ceci

Dans ma Panamera

Ik heb nooit eer verraden voor hebzucht

Ik heb nooit de codes verraden om de mijne teleur te stellen

Ik vraag me af waarom honger gerelateerd is aan mijn huidskleur

Als in deze wereld waarin we leven, is er dan echt een einde?

Ik ga met hoge snelheid en ik heb geen remmen

Ik ga gewoon mijn eigen weg, nooit geklaagd

En ik vergeet niet al degenen die contact met me hebben opgenomen

Zodat ik dan de mijne tevergeefs kan snijden

Lijkt het alsof we vervloekt zijn?

Papa vertelde me dat we verkeerd begrepen worden

De hemel laat ons verlangen

Maar de hel is slechts een steenworp verwijderd van onze verlangens

Voor een paar seconden

Ik vergeet wat er wordt gezegd

We spreken elkaar weer

En ik kijk naar de wolken

Vliegtuigen en hun kielzog

In mijn Panamera

Ik laat de wereld draaien

En de tijd zal het leren

En ik zet het volume hoger om dit te vergeten

In mijn Panamera

Een paar jaar geleden was ik niets waard

Je kunt over me oordelen, maar diep van binnen ben ik pissig

De homies zagen me als een donkere galeislaaf

Ik was gewoon een visionair, maar mensen zagen niets

Ben ik belangrijk als ik uitrust op Père Lachaise?

Maar mentale slavernij zal ons geiten maken

Maar in deze wereld weet je, er is echt niets borst

Jij theoretiseert, wij maken geen tekeningen

Lijkt het alsof we vervloekt zijn?

Papa vertelde me dat we verkeerd begrepen worden

De hemel laat ons verlangen

Maar de hel is slechts een steenworp verwijderd van onze verlangens

Voor een paar seconden

Ik vergeet wat er wordt gezegd

We spreken elkaar weer

En ik kijk naar de wolken

Vliegtuigen en hun kielzog

In mijn Panamera

Ik laat de wereld draaien

En de tijd zal het leren

En ik zet het volume hoger om dit te vergeten

In mijn Panamera

In mijn Panamera

In mijn Panamera

Voor een paar seconden

Ik vergeet wat er wordt gezegd

We spreken elkaar weer

En ik kijk naar de wolken

Vliegtuigen en hun kielzog

In mijn Panamera

Ik laat de wereld draaien

En de tijd zal het leren

En ik zet het volume hoger

Om dit te vergeten

In mijn Panamera

Voor een paar seconden

Ik vergeet wat er wordt gezegd

We spreken elkaar weer

En ik kijk naar de wolken

Vliegtuigen en hun kielzog

In mijn Panamera

Ik laat de wereld draaien

En de tijd zal het leren

En ik zet het volume hoger om dit te vergeten

In mijn Panamera