La ballade de Jonathan Lewis - Bodh'aktan

Il est là, je le vois… Ancré au fond de moi

Au village il est roi.

Elles le veulent par centaines

Et elles dansent et elles pensent aller jusqu'à ses lèvres

Mais j’espère en silence qu’il choisira les miennes

Je ferai mes cheveux pour lui à la chandelle

Pour qu’enfin il me trouve encor un peu plus belle…

Sous mon plus bau corsage je manque de courage

Je dessine son corps, la plus belle des images

J’aurai beau me mentir je voudrais le lui dire

Je voudrais mon Jonathan Lewis!

Droit comme un chêne, fort comme un ours

Rien n’est problème, il fait l’envie de tous…

Il sait chanter fleurette, courtiser comme un loup

Rien ne l’arrête, pauvre de nous…

On aura beau s’mentir, enterrer les ouï-dire…

On serait tous des Jonathan Lewis!

Par-delà les contrées, les paroisses éloignées

Exploits et légendes ne font que raviver

L'écho son nom, l'étendue d’son histoire

Clamés haut et fort par tous les racontars

Het is er, ik zie het... Diep in mij verankerd

In het dorp is hij koning.

Ze willen het bij honderden

En ze dansen en ze denken dat ze naar haar lippen gaan

Maar ik hoop stilletjes dat hij de mijne kiest

Ik doe mijn haar voor hem bij kaarslicht

Zodat hij me eindelijk een beetje mooier vindt...

Onder mijn beste lijfje heb ik geen moed

Ik teken haar lichaam, de mooiste foto

Het maakt niet uit hoeveel ik tegen mezelf lieg, ik zou het hem willen vertellen

Ik wil mijn Jonathan Lewis!

Recht als een eik, sterk als een beer

Er is niets mis, hij is de afgunst van iedereen...

Hij kan fleurette zingen, woo als een wolf

Niets houdt het tegen, arme wij...

Het maakt niet uit hoeveel we tegen elkaar liegen, begraaf geruchten...

We zouden allemaal Jonathan Lewis zijn!

Voorbij de landen, de verre parochies

Prestaties en legendes herleven alleen

De echo zijn naam, de omvang van zijn geschiedenis

Luid verkondigd door alle roddels