Walking Back To Happiness - Bob Geldof

Dark skies are falling down on my head tonight

But I looked up and I could clearly see that moon

For a second I thought I was somewhere

Romantic like Mississippi

But I was walking down Chelsea Bayou

It takes you by surprise the places you find yourself in

One minute you’re here

Next minute you’re there

And then you’re gone

If it wasn’t for a well placed sense of direction

You could lose your head and simply carry on

Walking back to happiness

I’ve been walking back to happiness

Like Helen Shapiro did

Me and Helen

Arm in arm

Foghorns boom the daylight gloom descends

Too soon on wintry afternoons

That frightened heart of youth is with me now

Still staring out from it’s upstairs room

And you can take any road you wish to walk on

You can swim to the furthest shore

Or you can be like Joan of Arc babe

And plug into the planet’s core

And go walking back to happiness

I feel happy already watch me smile

See me laughing

Later on see me cry

And as it gets colder and the night wears on a little bit

I cool down yes I cool my heels

I remember my father and me down on the East Pier

He’s pointing at the ships saying «They're leaving here»

Where do they go?

Where do they go?

Eastward Ho

Eastward Ho

Yes I remember my father

Standing on the edge of the Pier

Pointing with his finger «Eastward Ho»

And were walking back to happiness

And here we go

Donkere luchten vallen vanavond op mijn hoofd

Maar ik keek omhoog en ik kon die maan duidelijk zien

Heel even dacht ik dat ik ergens was

Romantisch zoals Mississippi

Maar ik liep langs Chelsea Bayou

Je zult versteld staan ​​van de plaatsen waar je je bevindt

Het ene moment ben je hier

Volgende minuut ben je er

En dan ben je weg

Als het niet voor een goed geplaatst richtingsgevoel was

Je zou je hoofd kunnen verliezen en gewoon doorgaan

Teruglopen naar geluk

Ik ben terug naar geluk gelopen

Zoals Helen Shapiro deed

Ik en Helen

Arm in arm

Misthoorns dreunen het daglicht daalt neer

Te vroeg op winterse middagen

Dat bange hart van de jeugd is nu bij mij

Nog steeds starend vanuit de kamer op de bovenverdieping

En u kunt elke weg nemen die u wilt bewandelen

U kunt naar de verste kust zwemmen

Of je kunt net als Jeanne d'Arc zijn, schat

En sluit aan op de kern van de planeet

En loop terug naar geluk

Ik voel me al gelukkig kijk me glimlachen

Zie me lachen

Zie me later huilen

En naarmate het kouder wordt en de nacht wat langer wordt

Ik koel af, ja, ik koel mijn hielen

Ik herinner me mijn vader en ik op de East Pier

Hij wijst naar de schepen en zegt: "Ze vertrekken hier"

Waar gaan ze heen?

Waar gaan ze heen?

Oostwaarts Ho

Oostwaarts Ho

Ja, ik herinner me mijn vader

Staande op de rand van de Pier

Wijzend met zijn vinger «Eastward Ho»

En liepen terug naar geluk

En hier gaan we