Love Like A Rocket - Bob Geldof

Terry still meets Julie every Friday night

Down at Waterloo underground

Nothing much has changed

Except now they’re both afraid

But they’re not sure what went wrong

Terry holds her tight and says

Some things I can’t explain

But in twenty years baby

Some things have got to change

Paradise is gone

If it was ever on

But there’s one thing Julie

That’ll always be the same

My love is a rocket

Like a rocket on fire

Goes straight up to the sky

Love like rocket

Like a rocket on fire

I’m gonna love you till the day I die

But Julie’s not convinced that that’s enough anymore

'Cause the Waterloo sunset won’t work for her anymore

Julie cries a lot but she tries to hide the tears

From the kids coming in from school

She’s looking at a picture taken Margate '66

Of Terry on the pier looking cool

She tries to remember the boy in the snap

But the baby’s woken up from her afternoon nap

She runs a wrinkled hand through her tired hair

Then sighs and mutters something sounding close to despair

But love like a rocket

Like a rocket on fire

He’s gonna love her till the day he dies

But in the middle of another little household chore

She knows the Waterloo sunset won’t work for her anymore

Standing on the bridge Terry stops and checks his wrist

As the water rushes by below

It’s almost half past six but the people moving by

Make it seem like twenty years ago

Julie gets there late but she always makes him wait

Until the sky turns from red to gold

She says «Terry I don’t think we should come here no more»

And like he’s waited for this moment

He just stares and says «I know»

And love like a rocket

Like a rocket on fire

Goes straight up to the sky

Loves like a rocket

Like a rocket on fire

He’ll love her till the day he dies

And then he squeezes Julie’s hand as the water starts to glow

A tear falls in the river then disappears with the flow

And is gone

Terry ontmoet Julie nog steeds elke vrijdagavond

Beneden bij Waterloo underground

Er is niet veel veranderd

Alleen zijn ze nu allebei bang

Maar ze weten niet zeker wat er mis is gegaan

Terry houdt haar stevig vast en zegt

Sommige dingen kan ik niet uitleggen

Maar over twintig jaar schat

Sommige dingen moeten veranderen

Het paradijs is weg

Als het ooit aan was

Maar er is één ding Julie

Dat zal altijd hetzelfde zijn

Mijn liefde is een raket

Als een raket in brand

Gaat recht omhoog naar de hemel

Liefde als raket

Als een raket in brand

Ik zal van je houden tot de dag dat ik sterf

Maar Julie is er niet van overtuigd dat dat meer genoeg is

Omdat de Waterloo-zonsondergang niet meer voor haar zal werken

Julie huilt veel, maar ze probeert de tranen te verbergen

Van de kinderen die van school komen

Ze kijkt naar een foto genomen Margate '66

Van Terry op de pier ziet er cool uit

Ze probeert zich de jongen in de snap te herinneren

Maar de baby is wakker geworden van haar middagdutje

Ze haalt een gerimpelde hand door haar vermoeide haar

Dan zucht en mompelt iets dat dicht bij wanhoop klinkt

Maar heb lief als een raket

Als een raket in brand

Hij zal van haar houden tot de dag dat hij sterft

Maar midden in een ander klein huishoudelijk karweitje

Ze weet dat de Waterloo-zonsondergang niet meer voor haar zal werken

Terwijl hij op de brug staat, stopt Terry en controleert zijn pols

Terwijl het water eronder langs stroomt

Het is bijna half zes maar de mensen die voorbij komen

Laat het twintig jaar geleden lijken

Julie komt laat aan, maar ze laat hem altijd wachten

Tot de lucht van rood in goud verandert

Ze zegt: "Terry, ik denk niet dat we hier niet meer moeten komen"

En alsof hij op dit moment heeft gewacht

Hij staart alleen maar en zegt "Ik weet het"

En heb lief als een raket

Als een raket in brand

Gaat recht omhoog naar de hemel

Houdt van als een raket

Als een raket in brand

Hij zal van haar houden tot de dag dat hij sterft

En dan knijpt hij in Julie's hand terwijl het water begint te gloeien

Er valt een traan in de rivier en verdwijnt dan met de stroom mee

En is weg