Fledgling - Ben Caplan

Once there was a mama bird who flew across the sea

Carrying her fledgling young aloft upon the breeze

Time had come to migrate as a chill fell on the land

The fledglings were too weak to fly, too young to understand

Mama took them on her back, the three into the sky

They set upon a journey with a prayer and a sigh

Mama, where do we fly?

Where are we welcome and where will we thrive?

Mama, where do we fly?

Where are we going and will we survive?

The journey was exhausting but at last, a shore was found

The fledglings leapt off mama as she crashed into the ground

It took some time to learn how to adapt to the new clime

But food was found, and shelter, and it felt stable in time

The family was grateful to survive another day

But they missed the life they had and all their friends so far away

Mama, where do we fly?

Where are we welcome and where will we thrive?

Mama, where do we fly?

Where are we going and will we survive?

As years passed, other families from other far-off lands

Began to cross the ocean and to wash up on the sand

The fledglings and the neighbours felt themselves to be as one

They scarcely could identify with new birds on the run

They feared that all the new birds would bring violence and disease

Despite an old familiar song aloft upon the breeze

Mama, where do we fly?

Where are we welcome and where will we thrive?

Mama, where do we fly?

Where are we going and will we survive?

Er was eens een moedervogel die over zee vloog

Haar jonge jongen omhoog dragend op de bries

Het was tijd om te migreren toen een rilling over het land viel

De jongen waren te zwak om te vliegen, te jong om te begrijpen

Mama nam ze op haar rug, de drie de lucht in

Ze gingen op reis met een gebed en een zucht

Mama, waar vliegen we naartoe?

Waar zijn we welkom en waar zullen we gedijen?

Mama, waar vliegen we naartoe?

Waar gaan we heen en zullen we overleven?

De reis was vermoeiend, maar eindelijk werd een kust gevonden

De jongen sprongen van mama toen ze tegen de grond stortte

Het kostte wat tijd om te leren hoe je je moest aanpassen aan het nieuwe klimaat

Maar er werd voedsel gevonden en onderdak, en het voelde stabiel aan in de tijd

De familie was dankbaar dat ze nog een dag mocht overleven

Maar ze misten het leven dat ze hadden en al hun vrienden zo ver weg

Mama, waar vliegen we naartoe?

Waar zijn we welkom en waar zullen we gedijen?

Mama, waar vliegen we naartoe?

Waar gaan we heen en zullen we overleven?

Naarmate de jaren verstreken, kwamen andere families uit andere verre landen

Begon de oceaan over te steken en aan te spoelen op het zand

De kuikens en de buren voelden dat ze één waren

Ze konden zich nauwelijks identificeren met nieuwe vogels op de vlucht

Ze waren bang dat alle nieuwe vogels geweld en ziekte zouden brengen

Ondanks een oud bekend lied op de wind

Mama, waar vliegen we naartoe?

Waar zijn we welkom en waar zullen we gedijen?

Mama, waar vliegen we naartoe?

Waar gaan we heen en zullen we overleven?