Down to the River - Ben Caplan

I went down to the river

Flowing out onto the sea

On my way to the ocean

Let the spirit swallow me

I got low down in the water

I let the current guide my bones

I got nine kinds of trouble

I’m just trying to find my way home

Over twenty-sum'n' years of living

And a thousand wasted days

I have loved a lot of women

Many times I’ve gone wrong ways

And I came down to the water

For a dip to cleanse my soul

They keep telling me that I’m just a babe

But baby why do I feel so old

This is the verge of a breakthrough

It’s a fine line that cannot be bent

And I felt like a river run dry

But I don’t know where all of the rainwater went

And I believe we were all dead or dying

But I see different in the blue light

There is no such thing as a dawn or a dusk

It’s daylight until it is night

You gotta fight through the dimming

You gotta run into the west

You gotta rage against the dying of the light

Live for the moment that’s left

You gotta fight against the dimming

You gotta run into the west

You gotta rage against the dying of the light

Live for the moment that’s left

Cause there is no such thing as a dying man

We are alive till the moment we’re dead

And a drowning man is just a living man

Who hasn’t run out of his last bit of breath

I went down to the river

Flowing out onto the sea

On my way to the ocean

Let the spirit swallow me

I got low down in the water

I let the current guide my bones

I got nine kinds of trouble

I’m just trying to find my way home

Find my way home

Find my way home

Find my way home

Ik ging naar de rivier

Uitstromend naar de zee

Op weg naar de oceaan

Laat de geest me verzwelgen

Ik kwam laag in het water

Ik laat de stroom mijn botten leiden

Ik heb negen soorten problemen

Ik probeer gewoon mijn weg naar huis te vinden

Meer dan twintig jaar leven

En duizend verspilde dagen

Ik heb van veel vrouwen gehouden

Vaak ben ik de verkeerde kant op gegaan

En ik kwam naar het water

Voor een duik om mijn ziel te reinigen

Ze blijven me vertellen dat ik maar een schat ben

Maar schat, waarom voel ik me zo oud?

Dit is de rand van een doorbraak

Het is een fijne lijn die niet kan worden gebogen

En ik voelde me alsof een rivier opdroogde

Maar ik weet niet waar al het regenwater is gebleven

En ik geloof dat we allemaal dood of stervend waren

Maar ik zie anders in het blauwe licht

Er bestaat niet zoiets als een dageraad of een schemering

Het is daglicht tot het nacht is

Je moet door het dimmen vechten

Je moet naar het westen rennen

Je moet woedend zijn tegen het uitsterven van het licht

Leef voor het moment dat er nog is

Je moet vechten tegen het dimmen

Je moet naar het westen rennen

Je moet woedend zijn tegen het uitsterven van het licht

Leef voor het moment dat er nog is

Want er bestaat niet zoiets als een stervende man

We leven tot het moment dat we dood zijn

En een verdrinkende man is gewoon een levende man

Wie is er nog niet buiten adem

Ik ging naar de rivier

Uitstromend naar de zee

Op weg naar de oceaan

Laat de geest me verzwelgen

Ik kwam laag in het water

Ik laat de stroom mijn botten leiden

Ik heb negen soorten problemen

Ik probeer gewoon mijn weg naar huis te vinden

Vind mijn weg naar huis

Vind mijn weg naar huis

Vind mijn weg naar huis