Y'aura du monde - Barbara

Y’aura du monde l’enterrement, si l’on en croit les apparences.

S’ils viennent tous l’enterrement, ceux que je trouve, avec outrance

Couchs, l, sur mon paillasson lorsque je n’y suis pour personne

Ou pendus avec draison au fil de mon tlphone,

Ou pendus avec draison au fil de mon tlphone.

Y’aura du monde, assurment, au nom du Pre, au nom du Fils

S’ils viennent tous l’enterrement, ceux que j’aimais de pre en fils.

a me fera un gentil petit rgiment, me rendant les derniers offices

Pour mes bons et loyaux services le jour de mon enterrement

Pour mes bons et loyaux services le jour de mon enterrement.

Les celles qui «Je l’ai bien connue.», les pas belles, les cancanires

Les celles qui ont de la vertu et de bien mchantes manires

Viendront dans leur robe de bal me dire un petit compliment

Pour ma dernire gnrale, le jour de mon enterrement

Pour ma dernire gnrale, le jour de mon enterrement.

Les mondains, les encanaills et mesdames les sous-prftes

Trois petits fours et deux av, la fte comme la fte

Se diront, pour passer le temps, voix basse, des bagatelles

Tout en se repassant la pelle, le jour de mon enterrement

Tout en se repassant la pelle, le jour de mon enterrement.

Ah, je voudrais, rien qu’un instant, les voir, sur la dalle froide,

Agenouills et marmonnant, en avant pour la mascarade!

Ceux qui viennent et font semblant, effeuillant d’une main distraite

Du bout du cњur, du bout des gants, un chrysanthme, un «je regrette»

Un peu, beaucoup, passionnment, le jour de la dernire fte

Le jour de la dernire fte.

Le jour de mon dernier matin, le jour o je me ferai belle

Le jour o «Salut les copains!

Je pars pour l-bas, on m’appelle.»

J’irai cultiver mon jardin, j’irai voir fleurir mes roses

De l’autre ct du chemin, de l’autre ct du chemin.

a fera du monde l’enterrement et finie, la douce habitude

Celle-l de passer mon temps vivre dans la solitude.

Je sens qu’au dernier rendez-vous, non, non, je ne serai pas seulette.

Qu’ils viennent et ce sera vivant, le jour de mon enterrement.

Qu’ils viennent et ce sera vivant, le jour de mon enterrement.

Je veux que ce soit au printemps, l’heure de la belle lumire.

Je veux m’en souvenir longtemps, de l’heure de mon heure dernire

Et lorsque, je serai couche au dedans de la bonne terre

vous tous que j’ai tant aims durant cette vie toute entire

Si vous entendez la, la, la, la, ma dernire petite chanson

Surtout, n’en ayez pas de peine, c’est pour dire «Adieu, je vous aime.»

Et je m’en vais le cњur content, c’est pour dire «Adieu, je vous aime.»

Le jour de mon enterrement, le jour de mon enterrement.

Er zullen mensen bij de begrafenis zijn, als we de schijn moeten geloven.

Als ze allemaal naar de begrafenis komen, vind ik die overdreven

Banken, daar, op mijn deurmat als ik er voor niemand ben

Of onredelijk aan mijn telefoon gehangen,

Of onredelijk boven mijn telefoon gehangen.

Er zullen zeker mensen zijn, in de naam van de Vader, in de naam van de Zoon

Als ze allemaal naar de begrafenis komen, degenen van wie ik hield van vader op zoon.

een ik zal een leuk klein regiment vormen, waardoor ik de laatste kantoren krijg

Voor mijn goede en trouwe dienst op de dag van mijn begrafenis

Voor mijn goede en trouwe dienst op de dag van mijn begrafenis.

Degenen die "ik kende haar goed", de niet mooie, de roddels

Degenen die deugd en zeer slechte manieren hebben

Zal in hun baljurken komen om me een klein compliment te geven

Voor mijn laatste generaal, de dag van mijn begrafenis

Voor mijn laatste generaal, de dag van mijn begrafenis.

De socialites, de sloppenwijken en de dames onderpriesters

Drie petit fours en twee av, party like party

Ze zullen tegen elkaar zeggen, om de tijd te doden, met een zachte stem, kleinigheden

Terwijl ik weer aan het scheppen ben, de dag van mijn begrafenis

Terwijl ik terug aan het scheppen was op de dag van mijn begrafenis.

Ah, ik zou ze graag even willen zien, op de koude plaat,

Knielend en mompelend, op naar de maskerade!

Degenen die komen en doen alsof, afwezig bladerend

Van het einde van het hart, van het einde van de handschoenen, een chrysant, een "ik heb spijt"

Een beetje, veel, hartstochtelijk, de dag van het laatste feest

De dag van het laatste feest.

Op de dag van mijn laatste ochtend, de dag dat ik mezelf mooi zal maken

De dag dat "Hallo jongens!

Ik vertrek daarheen, ze bellen me."

Ik ga mijn tuin cultiveren, ik ga mijn rozen zien bloeien

Aan de andere kant van de weg, aan de andere kant van de weg.

een testament maakt van de wereld de begrafenis en voorbij, de zoete gewoonte

Dat van mijn tijd doorbrengen met leven in eenzaamheid.

Ik heb het gevoel dat ik op de laatste date, nee, nee, ik zal niet alleen zijn.

Laat ze komen en het zal leven op de dag van mijn begrafenis.

Laat ze komen en het zal leven op de dag van mijn begrafenis.

Ik wil dat het lente is, het uur van mooi licht.

Ik wil het me nog lang herinneren, van het uur van mijn laatste uur

En wanneer, zal ik in de goede grond liggen

jullie allemaal van wie ik zoveel heb gehouden gedurende dit hele leven

Als je la, la, la, la, mijn laatste liedje hoort

Maak je vooral geen zorgen, het is om te zeggen "Adieu, ik hou van je."

En ik vertrek met een gelukkig hart, het is om te zeggen "Vaarwel, ik hou van je."

De dag van mijn begrafenis, de dag van mijn begrafenis.