Hieronder staat de songtekst van het nummer Mon enfance , artiest - Barbara met vertaling
Originele tekst met vertaling
Barbara
J’ai eu tort, je suis revenue
Dans cette ville, au loin, perdue où j’avais passé mon enfance.
J’ai eu tort, j’ai voulu revoir,
Le coteau où glisse le soir, bleu et gris, ombre de silence
Et j’ai retrouvé, comme avant, longtemps après
Le coteau, l’arbre se dressant, comme au passé.
J’ai marché, les tempes brûlantes, croyant étouffer sous mes pas
Les voix du passé qui nous hantent et reviennent sonner le glas
Et je me suis couchée sous l’arbre, et c'était les mêmes odeurs
Et j’ai laissé couler mes pleurs, mes pleurs…
J’ai mis mon dos nu à l'écorce
L’arbre m’a redonné des forces, tout comme au temps de mon enfance
Et longtemps, j’ai fermé les yeux
Je crois que j’ai prié un peu, je retrouvais mon innocence.
Avant que le soir ne se pose, j’ai voulu voir
La maison fleurie sous les roses, j’ai voulu voir
Le jardin où nos cris d’enfants jaillissaient comme sources claires.
Jean, Claude et Régine et puis Jean, tout redevenait comme hier.
Le parfum lourd des sauges rouges, les dahlias fauves dans l’allée.
Le puits, tout, j’ai retrouvé, hélas…
La guerre nous avait jetés là
D’autres furent moins heureux, je crois, au temps joli de leur enfance
La guerre nous avait jetés là
Nous vivions comme hors-la-loi et j’aimais cela, quand j’y pense.
Oh !
Mes printemps, oh !
Mes soleils, oh !
Mes folles années perdues
Oh !
Mes quinze ans, oh !
Mes merveilles, que j’ai mal d'être revenue
Oh !
Les noix fraîches de Septembre et l’odeur des mûres écrasées.
C’est fou, tout, j’ai tout retrouvé, hélas…
Ils ne faut jamais revenir
Au temps caché des souvenirs, du temps béni de son enfance
Car parmi tous les souvenirs
Ceux de l’enfance sont les pires, ceux de l’enfance nous déchirent.
Vous, ma très chérie, ô ma mère, où êtes-vous donc, aujourd’hui?
Vous dormez au chaud de la terre et moi, je suis venue ici
Pour y retrouver votre rire, vos colères et votre jeunesse
Mais je suis seule avec ma détresse, hélas…
Pourquoi suis-je donc revenue et seule, au détour de ses rues?
J’ai froid, j’ai peur, le soir se penche, pourquoi suis-je venue ici
Où mon passé me crucifie?
Elle dort à jamais, mon enfance…
Ik had het mis, ik kwam terug
In die verre, verloren stad waar ik mijn jeugd had doorgebracht.
Ik had het mis, ik wilde weer zien,
De heuvel waar de avond glijdt, blauw en grijs, schaduw van stilte
En ik vond, zoals voorheen, lang daarna
De helling, de boom die opkomt, zoals vroeger.
Ik liep, mijn slapen brandden, in de overtuiging dat ik stikte onder mijn voeten
De stemmen uit het verleden die ons achtervolgen en terugkomen om de doodsklok te luiden
En ik lag onder de boom, en het was dezelfde geur
En ik liet mijn tranen stromen, mijn tranen...
Ik leg mijn blote rug tegen de schors
De boom gaf me kracht, net als toen ik een kind was
En voor een lange tijd sloot ik mijn ogen
Ik denk dat ik een beetje heb gebeden, ik vond mijn onschuld.
Voordat de avond viel, wilde ik zien
Het bloemrijke huis onder de rozen, dat wilde ik zien
De tuin waar het gehuil van onze kinderen stroomde als heldere bronnen.
Jean, Claude en Régine en dan Jean, alles was als gisteren.
De zware geur van rode salie, de geelbruine dahlia's op de oprit.
De put, alles, vond ik, helaas...
De oorlog had ons hier gegooid
Anderen waren, geloof ik, minder gelukkig in de goede tijden van hun jeugd
De oorlog had ons hier gegooid
We leefden als bandieten en ik vond dat geweldig, nu ik erover nadenk.
Oh !
Mijn veren, oh!
Mijn zonnen, oh!
Mijn gekke verloren jaren
Oh !
Mijn vijftien jaar, oh!
Mijn wonderen, wat doet het pijn om terug te zijn
Oh !
Verse septembernoten en de geur van gekneusde bramen.
Het is te gek, alles, ik heb alles gevonden, helaas...
Ze mogen nooit meer terugkeren
In de verborgen tijd van herinneringen, in de gezegende tijd van zijn kindertijd
Want tussen alle herinneringen
Die uit de kindertijd zijn het ergst, die uit de kindertijd verscheuren ons.
Jij, mijn liefste, mijn moeder, waar ben je vandaag?
Jij slaapt op de warme aarde en ik kwam hier
Om je lach, je woede en je jeugd te vinden
Maar ik ben alleen met mijn nood, helaas...
Dus waarom kwam ik alleen terug, zwervend door de straten?
Ik heb het koud, ik ben bang, de avond leunt, waarom ben ik hier gekomen
Waar kruisigt mijn verleden mij?
Ze slaapt voor altijd, mijn kindertijd...
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt