Ma plus belle histoire d'amour - Barbara

Du plus loin, que me revienne,

L’ombre de mes amours anciennes,

Du plus loin, du premier rendez-vous,

Du temps des premières peines,

Lors, j’avais quinze ans, à peine,

Cœur tout blanc, et griffes aux genoux,

Que ce furent, j'étais précoce,

De tendres amours de gosse,

Ou les morsures d’un amour fou,

Du plus loin qu’il m’en souvienne,

Si depuis, j’ai dit «je t’aime»,

Ma plus belle histoire d’amour, c’est vous,

C’est vrai, je ne fus pas sage,

Et j’ai tourné bien des pages,

Sans les lire, blanches, et puis rien dessus,

C’est vrai, je ne fus pas sage,

Et mes guerriers de passage,

A peine vus, déjà disparus,

Mais à travers leur visage,

C'était déjà votre image,

C'était vous déjà et le cœur nu,

Je refaisais mes bagages,

Et poursuivais mon mirage,

Ma plus belle histoire d’amour, c’est vous,

Sur la longue route,

Qui menait vers vous,

Sur la longue route,

J’allais le cœur fou,

Le vent de décembre,

Me gelait au cou,

Qu’importait décembre,

Si c'était pour vous,

Elle fut longue la route,

Mais je l’ai faite, la route,

Celle-là, qui menait jusqu'à vous,

Et je ne suis pas parjure,

Si ce soir, je vous jure,

Que, pour vous, je l’eus faite à genoux,

Il en eut fallu bien d’autres,

Que quelques mauvais apôtres,

Que l’hiver ou la neige à mon cou,

Pour que je perde patience,

Et j’ai calmé ma violence,

Ma plus belle histoire d’amour, c’est vous,

Les temps d’hiver et d’automne,

De nuit, de jour, et personne,

Vous n'étiez jamais au rendez-vous,

Et de vous, perdant courage,

Soudain, me prenait la rage,

Mon Dieu, que j’avais besoin de vous,

Que le Diable vous emporte,

D’autres m’ont ouvert leur porte,

Heureuse, je m’en allais loin de vous,

Oui, je vous fus infidèle,

Mais vous revenais quand même,

Ma plus belle histoire d’amour, c’est vous,

J’ai pleuré mes larmes,

Mais qu’il me fut doux,

Oh, qu’il me fut doux,

Ce premier sourire de vous,

Et pour une larme,

Qui venait de vous,

J’ai pleuré d’amour,

Vous souvenez-vous?

Ce fut, un soir, en septembre,

Vous étiez venus m’attendre,

Ici même, vous en souvenez-vous?

A vous regarder sourire,

A vous aimer, sans rien dire,

C’est là que j’ai compris, tout à coup,

J’avais fini mon voyage,

Et j’ai posé mes bagages,

Vous étiez venus au rendez-vous,

Qu’importe ce qu’on peut en dire,

Je tenais à vous le dire,

Ce soir je vous remercie de vous,

Qu’importe ce qu’on peut en dire,

Je suis venue pour vous dire,

Ma plus belle histoire d’amour, c’est vous…

Van ver weg, wat terugkomt naar mij,

De schaduw van mijn oude liefdes,

Van ver weg, vanaf de eerste date,

Vanaf de tijd van de eerste smarten,

Toen was ik amper vijftien,

Hart helemaal wit, en klauwen op de knieën,

Dat ze waren, ik was vroegrijp,

Tedere jongensachtige liefdes,

Of de beten van gekke liefde,

Voor zover ik me kan herinneren,

Als ik sindsdien zei: "Ik hou van je",

Mijn mooiste liefdesverhaal ben jij,

Het is waar, ik was niet wijs,

En ik sloeg vele pagina's om,

Zonder ze te lezen, blanco, en dan niets erop,

Het is waar, ik was niet wijs,

En mijn passerende krijgers,

Nauwelijks gezien, al weg,

Maar door hun gezicht,

Het was al jouw beeld,

Jij was het al en blootsvoets,

Ik was mijn koffers aan het pakken,

En achtervolgde mijn luchtspiegeling,

Mijn mooiste liefdesverhaal ben jij,

Op de lange weg,

die naar jou leidde,

Op de lange weg,

Ik ging met een gek hart,

decemberwind,

Bevries mijn nek,

Wat deed december ertoe?

Als het voor jou was,

Het is een lange weg geweest,

Maar ik heb het gehaald, de weg,

Die ene, die naar jou leidde,

En ik ben geen meineed,

Als ik je vanavond zweer,

Dat ik het voor jou op mijn knieën had gehaald,

Het zou veel meer hebben gekost,

dan een paar slechte apostelen,

Laat de winter of sneeuw om mijn nek,

Om mijn geduld te verliezen,

En ik kalmeerde mijn geweld,

Mijn mooiste liefdesverhaal ben jij,

winter- en herfsttijden,

Bij nacht, bij dag, en niemand,

Je was er nooit,

En van jou, de moed verliezend,

Plotseling greep mijn woede mij,

Mijn God, wat had ik je nodig,

Duivel neem je mee,

Anderen openden hun deuren voor mij,

Gelukkig ging ik bij je weg,

Ja, ik was je ontrouw,

Maar je kwam toch terug,

Mijn mooiste liefdesverhaal ben jij,

Ik huilde mijn tranen,

Maar hoe lief was hij voor mij,

Oh, wat was het lief voor mij,

Die eerste glimlach van jou,

En voor een traan,

die van jou kwam,

Ik huilde van liefde,

Weet je nog?

Het was op een avond, in september,

Je kwam om op me te wachten

Hier, weet je nog?

Je zien glimlachen,

Om van je te houden, zonder iets te zeggen,

Toen realiseerde ik me ineens

Ik was klaar met mijn reis,

En ik zette mijn bagage neer,

Je was naar het rendez-vous gekomen,

Wat men ook mag zeggen,

Ik wilde je vertellen,

Vanavond dank ik je voor je,

Wat men ook mag zeggen,

Ik kwam om je te vertellen,

Mijn mooiste liefdesverhaal ben jij...