Ce matin-là - Barbara

J'étais partie ce matin, au bois

Pour toi, mon amour, pour toi

Cueillir les premières fraises des bois

Pour toi, mon amour, pour toi

Je t’avais laissé encore endormi

Au creux du petit jour

Je t’avais laissé encore endormi

Au lit de notre amour

J’ai pris, tu sais, le petit sentier

Que nous prenions quelquefois

Afin de mieux pouvoir nous embrasser

En allant tous les deux au bois

Il y avait des larmes de rosée

Sur les fleurs des jardins

Oh, que j’aime l’odeur du foin coupé

Dans le petit matin

Seule, je me suis promenée au bois

Tant pis pour moi, le loup n’y était pas

Pour que tu puisses, en te réveillant

Me trouver contre toi

J’ai pris le raccourci à travers champs

Et bonjour, me voilà

J'étais partie, ce matin, au bois

Bonjour, mon amour, bonjour

Voici les premières fraises des bois

Pour toi, mon amour, pour toi…

Ik was vanmorgen weg, naar het bos

Voor jou, mijn liefste, voor jou

Pluk de eerste wilde aardbeien

Voor jou, mijn liefste, voor jou

Ik liet je nog steeds slapen

In de holte van de dageraad

Ik liet je nog steeds slapen

Naar het bed van onze liefde

Ik nam, je weet wel, het kleine pad

die we soms nemen

Zodat we elkaar beter kunnen kussen

Beiden naar het bos

Er waren tranen van dauw

Op de bloemen van de tuinen

Oh wat hou ik van de geur van gesneden hooi

In de vroege morgen

Alleen liep ik door het bos

Jammer voor mij, de wolf was er niet

Zodat je kunt, als je wakker wordt

Ga tegen je staan

Ik nam de kortere weg over velden

En hallo, hier ben ik

Ik was vanmorgen naar het bos gegaan

Hallo, mijn liefste, hallo

Hier zijn de eerste wilde aardbeien

Voor jou, mijn liefste, voor jou...