Boutons Dorés - Barbara, Choeurs et Orchestre de l'Opéra National de Paris, Jacques Mars

1 — On suit le mur de l’hôpital

On passe le pont sur la rivière

On tourne au coin du cimetière

Pour suivre un peu le vieux canal

Puis vers cinq heures on rentrera

Suivant d’autres murs, d’autres grilles

A part ceux de l'école des filles

Jusqu’aux murs de l’orphelinat

En casquette à galons dorés

En capote à boutons dorés

Tout au long des jeudis sans fin

Voyez passer les orphelins

2 — C’est pas souvent que j’ai gagné

La médaille de la bonne conduite

J’peux pas manger la soupe gratuite

J’aim’rais mieux dormir dans les prés

J’aurais pas mon certificat

Paraît qu’je suis d’la mauvaise graine

Parc’qu’un jour j’ai écrit «je t’aime»

Sur les murs de l’orphelinat

3 — La nuit j’m’invente un vrai roman

Que j’ai toujours mon père ma mère

Une vraie maman en robe claire

Et un papa qu’a plein d’argent

Ah !

si jamais y z’entendent ça

J’les en supplie, qu’ils viennent tout de suite

Avant que mes ongles s’effritent

Sur les murs de l’orphelinat

4 — J’suis pas bien gros, j’suis pas malin

J’ai peur de jamais être un homme

De rester toujours le pauv' môme

A qui personne tiendrait la main

Et malgré qu’on soit bon pour moi

Un jour ça pétera dans ma tête

Et pour peu qu’j’ai des allumettes

J’mettrai l’feu à l’orphelinat

1 — We volgen de ziekenhuismuur

We steken de brug over de rivier over

We draaien om de hoek van de begraafplaats

Om het oude kanaal een beetje te volgen

Dan zijn we rond vijf uur weer terug

Andere muren volgen, andere roosters

Behalve die op de meisjesschool

Naar de muren van het weeshuis

In een met goud afgezet mutsje

In een overjas met gouden knopen

Allemaal tot en met eindeloze donderdagen

Zie de wezenpas

2 — Het komt niet vaak voor dat ik win

Medaille voor goed gedrag

Ik kan de gratis soep niet eten

Ik slaap liever in de weilanden

Ik zou mijn certificaat niet hebben

Het lijkt erop dat ik van het slechte zaad ben

Omdat ik op een dag 'ik hou van je' schreef

Op de muren van het weeshuis

3 — 's Nachts bedenk ik een echte roman

Dat ik mijn vader mijn moeder nog heb

Een echte mama in een luchtig jurkje

En een vader die veel geld heeft

Ah!

als je dat ooit hoort

Ik smeek ze, kom nu meteen

Voordat mijn nagels afbrokkelen

Op de muren van het weeshuis

4 — Ik ben niet erg dik, ik ben niet slim

Ik ben bang dat ik nooit een man zal zijn

Om altijd het arme kind te zijn

Wiens hand zou niemand vasthouden?

En ondanks dat ze goed voor me zijn

Op een dag zal het in mijn hoofd opduiken

En zolang ik lucifers heb

Ik zal het weeshuis in brand steken