Vous entendrez parler de lui - Barbara

Vous entendrez parler de lui.

On vous dira dans le pays

Qu’il était cela ou ceci.

N’en croyez rien.

On vous dira, peut-être encore,

Que la nuit, il couchait dehors

Ou bien qu’il était cousu d’or.

N’en croyez rien.

Certains dirons qu’il était blond,

D’autres plus noir que le charbon.

On vous dira du bien, du mal.

Ça m’est égal.

Vous entendrez parler de lui.

On dira qu’il semblait sorti

D’un conte des mille et une nuits

Ou d’une prison.

On l’a pris pour un fils d’un roi.

On l’a pris pour un je ne sais quoi

Et même pour les deux à la fois.

Qui a raison?

Ils en ont dit, tellement dit

Qu’un jour, il a du quitter le pays.

Il a disparu dans la nuit,

Evanoui.

C’est un lundi, je m’en souviens,

Juste avant le petit matin.

Nous avons dénoué nos mains,

Prés du canal.

Vous entendrez parler de lui,

Puis il tombera dans l’oubli.

On oublie tout.

Pourquoi pas lui?

Ce serait normal

Mais que pourront-ils vous en dire,

Ceux qui ne l’ont pas vu partir.

Il a essayé de sourire,

Et ce sourire,

Et ce sourire,

Ah, ce sourire…

Vous entendrez parler de lui,

Vous entendrez parler de lui,

Vous entendrez parler de lui,

Ça m’est égal…

Je zult van hem horen.

Je wordt in het land verteld

Of hij nu dit of dit was.

Geloof het niet.

U krijgt te horen, misschien nog een keer,

Dat hij 's nachts buiten sliep

Of dat het met goud was genaaid.

Geloof het niet.

Sommigen zouden zeggen dat hij blond was,

Anderen zwarter dan steenkool.

Je krijgt goed, slecht te horen.

Kan me niet schelen.

Je zult van hem horen.

Er zal worden gezegd dat hij eruit leek te zijn

Uit een verhaal van duizend-en-een-nacht

Of een gevangenis.

Ze hielden hem voor een zoon van een koning.

We namen het voor een je ne sais quoi

En zelfs voor beide tegelijk.

Wie heeft er gelijk?

Ze zeiden, zeiden ze

Dat hij op een dag het land moest verlaten.

Hij verdween in de nacht,

Viel flauw.

Het is een maandag, ik herinner het me,

Net voor zonsopgang.

We maakten onze handen los,

In de buurt van het kanaal.

Je zult van hem horen,

Dan wordt het vergeten.

Wij vergeten alles.

Waarom hij niet?

Het zou normaal zijn

Maar wat kunnen ze je vertellen,

Degenen die hem niet zagen gaan.

Hij probeerde te glimlachen,

En die glimlach,

En die glimlach,

Ach, die lach...

Je zult van hem horen,

Je zult van hem horen,

Je zult van hem horen,

Kan me niet schelen…