Tu sais - Barbara

Tu sais, si ce n'était pas toi

Si ce n'était pas toi

Au bout de ce voyage

Tu sais, si ce n'était pas toi

Referais-je les pas

Aurais-je le courage

De te venir

De recommencer un voyage

De te venir

De risquer peut-être un naufrage?

Tu sais, je suis si lourde

Du temps que je porte

Si lourde, lourde

Et l’idée de refaire mes bagages

Au creux de l’hiver, c’est dur, à mon àge

Je veux dormir.

J’ai besoin de silence

Je n’en peux plus, et soudain, je balance, je balance

Car toi, chaque fois que je te retrouve

Toi, c’est la vie que je redécouvre

J’ai beau savoir, et te connaitre et m’y attendre

C’est fou, mais je sais qu’encore tu vas me surprendre

M'étonner, m'émerveiller

Je viens, et tant pis si l’on se déchire

Je viens, je veux le meilleur et le pire

Je viens demain car je veux te rejoindre

Je viens, je pars dès que le jour va poindre

Ce qu’il faut vivre, s’il faut le vivre

Je viens pour le vivre avec toi, toi, toi…

Weet je of jij het niet was

Als jij het niet was

Aan het einde van deze reis

Weet je of jij het niet was

Zou ik de stappen nemen?

Zou ik de moed hebben

Naar jou komen

Om weer op reis te gaan

Naar jou komen

Misschien een schipbreuk riskeren?

Je weet dat ik zo zwaar ben

Zolang ik draag

Zo zwaar, zwaar

En de gedachte om mijn koffers opnieuw in te pakken

In de diepten van de winter is het moeilijk, op mijn leeftijd

Ik wil slapen.

Ik heb stilte nodig

Ik kan er niet meer tegen, en ineens ben ik aan het schommelen, schommelen

Want jij, elke keer als ik je vind

Jij bent het leven dat ik herontdek

Ik weet het misschien, en ken je en verwacht het

Het is gek, maar ik weet dat je me nog steeds zult verrassen

verras me, verbaas me

Ik kom eraan, en jammer als we elkaar uit elkaar halen

Ik kom, ik wil het beste en het slechtste

Ik kom morgen omdat ik met je mee wil

Ik kom, ik vertrek zodra de dag aanbreekt

Wat te leven, als te leven?

Ik kom om het te leven met jou, jou, jou...