Tu ne te souviendras pas - Barbara

Tu ne te souviendras pas

De cette nuit où l’on s’aimait

Toutes les nuits, cahin-caha

S’effeuillent au calendrier

Tu ne te souviendras pas

De mon visage, de mon nom

Les marionnettes d’ici-bas

Font trois petits tours et puis s’en vont

Tu ne te souviendras pas

Du vent, des algues, de cette plage

De ce silence, de notre émoi

Quand se sont mêlés nos visages

Tu ne te souviendras pas

Nous étions là, émerveillés

J’ai glissé un peu contre toi

Contre toi, tu m’as entraînée

Tu ne te souviendras pas

De nos corps couchés sur le sol

Les corps s’enfoncent comme les pas

Dans le sable où le vent les vole

Tu ne te souviendras pas

Doucement, la nuit s’est penchée

Traînant dans son manteau de soie

Des morceaux de ciel étoilé

L’amour nous menait en voyage

Longtemps, nous avons navigué

La mer se cognait au rivage

Dans tes yeux, je me suis noyée

L’amour nous menait en voyage

On s’est aimé, on s’est aimé

Qu’il fut merveilleux, le naufrage

Quand, dans tes bras, j’ai chaviré

Passent les jours, file le temps

S'égrènent les calendriers

Brûle l'été, soufflent les vents

Moi, je ne peux rien oublier

J’attends sur la plage déserte

Et je vis le creux du passé

Je laisse ma porte entrouverte

Reviens, nous pourrons la fermer

Tu ne te souviendras pas

De cette nuit où l’on s’aimait

Toutes les nuits, cahin-caha

S’effeuillent au calendrier

Je zult het je niet herinneren

Van die nacht toen we van elkaar hielden

Elke avond aan het tuffen

Versnipperen op schema

Je zult het je niet herinneren

Van mijn gezicht, van mijn naam

De poppen hieronder

Neem drie kleine bochten en loop dan weg

Je zult het je niet herinneren

Van de wind, van het zeewier, van dit strand

Van deze stilte, van onze opwinding

Toen onze gezichten zich vermengden

Je zult het je niet herinneren

Wij waren erbij, verbaasd

Ik gleed een beetje tegen je aan

Tegen jou sleepte je me mee

Je zult het je niet herinneren

Van onze lichamen die op de grond liggen

Lichamen zinken als voetstappen

In het zand waar de wind hen heen vliegt

Je zult het je niet herinneren

Langzaam boog de nacht

Hij sleept zijn zijden jas aan

Stukjes sterrenhemel

Liefde nam ons mee op reis

Lang hebben we gevaren

De zee botste tegen de kust

In jouw ogen ben ik verdronken

Liefde nam ons mee op reis

We hielden van elkaar, we hielden van elkaar

Hoe geweldig was het scheepswrak

Toen ik in jouw armen kapseisde

Versla de dagen, verdrijf de tijd

De kalenders tikken weg

Verbrand de zomer, blaas de wind

Ik, ik kan niets vergeten

Ik wacht op het verlaten strand

En ik zag de holte van het verleden

Ik laat mijn deur op een kier

Kom terug, we kunnen het sluiten

Je zult het je niet herinneren

Van die nacht toen we van elkaar hielden

Elke avond aan het tuffen

Versnipperen op schema