Marienbad - Barbara

Sur le grand bassin du chteau de l’idole,

Un grand cygne noir portant rubis au col,

Dessinait sur l’eau de folles arabesques,

Les gargouilles pleuraient de leurs rires grotesques,

Un Apollon solaire de porphyre et d’bne,

Attendait Pygmalion, assis au pied d’un chne,

Je me souviens de vous,

Et de vos yeux de jade,

L-bas, Marienbad,

L-bas, Marienbad,

Mais o donc tes-vous?

O sont vos yeux de jade,

Si loin de Marienbad,

Si loin de Marienbad,

Je portais, en ces temps, l’tole d’engoulevent,

Qui chantait au soleil et dansaient dans les temps,

Vous aviez les allures d’un dieu de lune inca,

En ces fivres, en ces lieux, en ces poques-l,

Et moi, pauvre vestale, au vent de vos envies,

Au cњur de vos ddales, je n’tais qu’Ophlie,

Je me souviens de vous,

Du temps de ces aubades,

L-bas, Marienbad,

L-bas, Marienbad,

Mais o donc tes-vous?

Vous chantez vos aubades,

Si loin de Marienbad,

Bien loin de Marienbad,

C’tait un grand chteau, au parc lourd et sombre,

Tout propice aux esprits qui habitent les ombres,

Et les sorciers, je crois, y battaient leur sabbat,

Quels curieux sacrifices, en ces temps-l,

J’tais un peu sauvage, tu me voulais cline,

J’tais un peu sorcire, tu voulais Mlusine,

Je me souviens de toi

De tes soupirs malades,

L-bas, Marienbad,

A Marienbad,

Mais o donc tes-vous?

O sont vos yeux de jade,

Si loin de Marienbad,

Bien loin de Marienbad,

Mais si vous m’appeliez, un de ces temps prochains,

Pour parler un instant aux croix de nos chemins,

J’ai chang, sachez-le, mais je suis comme avant,

Comme me font, me laissent, et me dfont les temps,

J’ai gard prs de moi l’tole d’engoulevent,

Les grands gants de soie noire et l’anneau de diamant,

Je serai votre heure,

Au grand chteau de jade,

Au cњur de vos ddales,

L-bas Marienbad,

Nous danserons encore

Dans ces folles parades,

L'њil dans tes yeux de jade,

L-bas, Marienbad,

Avec tes yeux de jade,

Nous danserons encore,

L-bas, Marienbad,

L-bas, Marienbad,

Mais me reviendras-tu?

Au grand chteau de jade,

A Marienbad.

Op het grote bassin van het afgodskasteel,

Een grote zwarte zwaan met een robijnrode nek,

Tekent gekke arabesken op het water,

De waterspuwers huilden met hun groteske lach,

Een zonne-Apollo van porfier en ebbenhout,

Wachtte op Pygmalion, gezeten aan de voet van een eik,

Ik herken jou,

En je jade ogen,

Daar, Marienbad,

Daar, Marienbad,

Maar waar ben je?

Waar zijn je jade ogen,

Zo ver van Marienbad,

Zo ver van Marienbad,

Ik droeg in die tijd de stola van Nighthawk,

Die in de zon zong en danste in de tijd,

Je zag eruit als een Inca-maangod,

In deze koortsen, op deze plaatsen, in deze tijden,

En ik, arme Vestaalse Maagd, in de wind van uw verlangens,

In het hart van je doolhof was ik alleen Ophlia,

Ik herken jou,

Vanaf de tijd van deze aubades,

Daar, Marienbad,

Daar, Marienbad,

Maar waar ben je?

Je zingt je aubades,

Zo ver van Marienbad,

Ver van Marienbad,

Het was een groot kasteel, met een zwaar en donker park,

Allemaal bevorderlijk voor de geesten die in de schaduwen wonen,

En de tovenaars, geloof ik, sloegen daar hun sabbat,

Wat een merkwaardige offers, in die tijd,

Ik was een beetje wild, je wilde dat ik zou leunen,

Ik was een beetje een heks, jij wilde Mlusine,

ik herken jou

Van je zieke zuchten,

Daar, Marienbad,

In Marienbad,

Maar waar ben je?

Waar zijn je jade ogen,

Zo ver van Marienbad,

Ver van Marienbad,

Maar als je me belt, binnenkort,

Om even te spreken op de kruisingen van onze paden,

Ik ben veranderd, weet het, maar ik ben zoals voorheen,

Zoals de tijden me maken, verlaat me, en maak me ongedaan,

Ik hield de stola van Nighthawk bij me,

De grote zwarte zijden handschoenen en de diamanten ring,

Ik zal je uur zijn,

Bij het grote jadekasteel,

In het hart van je doolhoven,

daar Marienbad,

We gaan weer dansen

In deze gekke parades,

Het oog in je jade ogen,

Daar, Marienbad,

Met je jade ogen,

We gaan weer dansen

Daar, Marienbad,

Daar, Marienbad,

Maar kom je bij mij terug?

Bij het grote jadekasteel,

In Marienbad.