La mort - Barbara

Qui est cette femme qui marche dans les rues?

Où va-t-elle

Dans la nuit brouillard où souffle un hiver glacé

Que fait-elle?

Cachée par un grand foulard de soie

A peine si l’on aperçoit la forme de son visage

La ville est un désert blanc

Qu’elle traverse comme une ombre

Irréelle

Qui est cette femme qui marche dans les rues?

Qui est-elle?

A quel rendez-vous d’amour mystérieux

Se rend-elle?

Elle vient d’entrer dessous un porche

Et, lentement, prend l’escalier

Où va-t-elle?

Une porte s’est ouverte

Elle est entrée sans frapper

Devant elle

Sur un grand lit, un homme est couché

Il lui dit: «Je t’attendrais

Ma cruelle.

«Dans la chambre où rien ne bouge

Elle a tiré les rideaux

Sur un coussin de soie rouge

Elle a posé son manteau

Et, belle comme une épousée

Dans sa longue robe blanche

En dentelle

Elle s’est penchée sur lui, qui semblait émerveillé

Que dit-elle?

Elle a reprit l’escalier, elle est ressortie dans les rues

Où va cette femme, en dentelles?

Qui est cette femme?

Elle est belle

C’est la dernière épousée

Celle qui vient sans qu’on appelle

La fidèle

C’est l'épouse de la dernière heure

Celle qui vient lorsque l’on pleure

La cruelle

C’est la mort, la mort qui marche dans les rues

Méfie-toi

Referme bien tes fenêtres

Que jamais, elle ne pénètre chez toi

Cette femme, c’est la mort

La mort, la mort, la mort…

Wie is deze vrouw die op straat loopt?

Waar gaat ze naartoe

In de mistige nacht waar een ijzige winter waait

Wat doet ze?

Verborgen door een grote zijden sjaal

Je ziet nauwelijks de vorm van zijn gezicht

De stad is een witte woestijn

Dat ze oversteekt als een schaduw

onwerkelijk

Wie is deze vrouw die op straat loopt?

Wie is zij?

Op welke mysterieuze liefdesbijeenkomst?

Geeft ze zich over?

Ze liep gewoon onder een veranda door

En langzaam de trap op

Waar gaat ze naartoe?

Er is een deur geopend

Ze liep naar binnen zonder te kloppen

Voor haar

Op een groot bed ligt een man

Hij zei tegen haar: "Ik zal op je wachten

Mijn wreed.

"In de kamer waar niets beweegt"

Ze trok de gordijnen dicht

Op een rood zijden kussen

Ze legde haar jas neer

En, mooi als een bruid

In haar lange witte jurk

in kant

Ze boog zich over hem heen, die verbaasd leek

Wat zegt ze?

Ze nam de trap weer, ze kwam de straat op

Waar gaat die vrouw in kant heen?

Wie is deze vrouw?

Ze is mooi

Zij is de laatste bruid

Degene die komt zonder te worden geroepen

De gelovigen

Ze is de vrouw van het laatste uur

Degene die komt als je huilt

de wrede

Het is de dood, de dood die door de straten loopt

Pas maar op

Sluit je ramen goed

Dat ze nooit je huis binnenkomt

Deze vrouw is de dood

Dood, dood, dood...