Emmène-moi - Barbara

Emmène-moi dans ton île

Loin des rumeurs de la ville

Je n’ai jamais dit je t’aime

A nul autre qu'à moi-même

Je veux partir dans ton île

Où je sais que, loin des villes

Sous tes fureurs assassines

Tournent des rondes enfantines

Sous ciel et par dessus terre

J’ai vu grandir la misère

Je n’y peux rien.

Moi, je chante

Impudique et impuissante

Surgissant de tes nuits mauves

Tu m’as laissé la vie sauve

Mais tu m’as rendu coupable

De tes crimes abominables

Epargnerais-tu des âmes

Déposerais-tu les armes

Si je chantais sur ton île

Pour toi seul et loin des villes

Aucun homme avant toi

N’a posé ses mains sur moi

Tu devais croiser ma route

Et m’aimer coûte que m’en coûte

Emmène-moi dans ton île

breng me naar jouw eiland

Ver van de geruchten van de stad

Ik heb nooit gezegd dat ik van je hou

Aan niemand minder dan mezelf

Ik wil naar jouw eiland

Waar ik weet, ver van steden

Onder je moorddadige furies

Draai kinderachtige rondjes

Onder de lucht en boven de grond

Ik zag ellende groeien

Ik kan niks doen.

Ik, ik zing

Onbescheiden en hulpeloos

Opstaan ​​uit je paarse nachten

Je hebt mijn leven gered

Maar je maakte me schuldig

Van je gruwelijke misdaden

zou je zielen sparen?

Zou je je armen willen neerleggen?

Als ik op jouw eiland zong

Voor jou alleen en weg van de steden

Geen man voor jou

Heeft zijn handen niet op mij gelegd

Je moest mijn pad kruisen

En hou ten koste van alles van me

breng me naar jouw eiland