Cet assassin - Barbara

C’est vrai, cet assassin m’obsède

C’est vrai, cet assassin me suit

Qu’il me suive où qu’il me précède

Il tue, je chante, je chante, il tue

De ses crimes abominables

Sur l’acier de son couteau nu

Je lis que son âme est malade

Et qu’il pleure dans ses mains nues

C’est vrai, cet assassin m’obsède

Quand, sur la pâleur de mes nuits

Il roule un chemin parallèle

Sur le boulevard de Minuit

Comme un loup sur son territoire

Il m’encercle, je ne sais pourquoi

Et, dans le sang du désespoir

Il fait blondir le mimosa

C’est vrai, cet assassin m’obsède

Il m’appelle, il me poursuit

C’est vrai, cet assassin m’obsède

Il tue, je chante, je chante, il tue

Et, sur le chemin parallèle

Où il roule et où je le suis

Je chante et je déploie mes ailes

Il tue, le mimosa fleurit

C’est vrai, cet assassin m’obsède

Het is waar, deze moordenaar is geobsedeerd door mij

Het is waar, deze moordenaar volgt mij

Laat hem mij volgen waar hij mij voorgaat

Hij doodt, ik zing, ik zing, hij doodt

Van zijn gruwelijke misdaden

Op het staal van zijn blote mes

Ik las dat zijn ziel ziek is

En hij huilt in zijn blote handen

Het is waar, deze moordenaar is geobsedeerd door mij

Wanneer in de bleekheid van mijn nachten

Het rolt een parallel pad

Aan de Boulevard de Minuit

Als een wolf in zijn territorium

Het omringt me, ik weet niet waarom

En in het bloed van wanhoop

Het maakt de mimosa blond

Het is waar, deze moordenaar is geobsedeerd door mij

Hij roept me, hij achtervolgt me

Het is waar, deze moordenaar is geobsedeerd door mij

Hij doodt, ik zing, ik zing, hij doodt

En, op het parallelle pad

Waar het rolt en waar ik ben

Ik zing en spreid mijn vleugels

Het doodt, de mimosa bloeit

Het is waar, deze moordenaar is geobsedeerd door mij