Au cœur de la nuit - Barbara

J’ai le souvenir d’une nuit

Une nuit de mon enfance

Toute pareille à celle-ci

Une longue nuit de silence

Moi qui ne me souviens jamais

Du passé qui m’importune

C’est drôle, j’ai gardé le secret

De cette longue nuit sans lune

J’ai le souvenir d’une nuit

D’une nuit de mon enfance

Toute pareille à celle-ci

Une longue nuit de silence

Soudain, je me suis réveillée

Il y avait une présence

Soudain, je me suis réveillée

Dans une demi somnolence

C'était au dehors.

On parlait

A voix basse, comme un murmure

Comme un sanglot étouffé

Au dehors, j' en étais sûre

J' ai le souvenir d’une nuit

D’une nuit de mon enfance

Toute pareille à celle-ci

Une longue nuit de silence

J’allais, à demi éveillée

Guidée par l'étrange murmure

J’allais, à demi éveillée

Suivant une allée obscure

Il y eut, je me le rapelle

Surgissant de l’allée obscure

Il y eut un bruissement d’ailes

Là, tout contre ma figure

C'était au cœur de la nuit

C'était une forêt profonde

C'était là, comme cette nuit

Un bruit sourd venant d’outre-tombe

Qui es-tu pour me revenir?

Quel est donc le mal qui t’enchaîne?

Qui es-tu pour me revenir

Et veux-tu que, vers toi, je vienne?

S' il le faut, j’irais encore

Tant et tant de nuits profondes

Sans jamais revoir l’aurore

Sans jamais revoir le monde

Pour qu’enfin tu puisses dormir

Pour qu’enfin ton cœur se repose

Que tu finisses de mourir

Sous tes paupières déjà closes

J’ai le souvenir d’une nuit

Une nuit de mon enfance

Toute pareille à celle-ci

Froide et lourde de silence…

Ik herinner me een nacht

Een nacht uit mijn kindertijd

Allemaal zo

Een lange nacht van stilte

ik die het nooit meer weet

Uit het verleden dat me stoort

Het is grappig, ik heb het geheim gehouden

Van die lange maanloze nacht

Ik herinner me een nacht

Uit een nacht uit mijn kindertijd

Allemaal zo

Een lange nacht van stilte

Plots werd ik wakker

Er was een aanwezigheid

Plots werd ik wakker

In halve slaperigheid

Het was buiten.

We hebben gepraat

Met een lage stem, als een fluistering

Als een gedempte snik

Buiten wist ik het zeker

Ik herinner me een nacht

Uit een nacht uit mijn kindertijd

Allemaal zo

Een lange nacht van stilte

Ik ging, half wakker

Geleid door het vreemde gefluister

Ik ging, half wakker

Een donker steegje volgen

Er was, ik herinner me

Opkomend uit het donkere steegje

Er was een geritsel van vleugels

Recht daar tegen mijn gezicht

Het was het holst van de nacht

Het was een diep bos

Het was daar, zoals die nacht

Een plof van voorbij het graf

Wie ben jij om bij mij terug te komen?

Wat is het kwaad dat jou bindt?

Wie ben jij om bij mij terug te komen

En wil je dat ik naar je toe kom?

Als ik moest, zou ik opnieuw gaan?

Zoveel diepe nachten

Zonder ooit de dageraad weer te zien

Nooit meer de wereld zien

Zodat je eindelijk kunt slapen

Zodat je hart eindelijk rust

Dat je klaar bent met sterven

Onder je reeds gesloten oogleden

Ik herinner me een nacht

Een nacht uit mijn kindertijd

Allemaal zo

Koud en zwaar met stilte...