Плыви - БАНД'ЭРОС

Разбитое зеркало,

Уже 12 по местному.

И по завтрашним меркам

ТЫ слишком живая и дерзкая.

Ты помнишь из детского

Фрагментами и лишь несколько.

И спросить уже не с кого

За то что казалось так близко.

И было так веско, но

Но ты же не можешь знать, что будет дальше.

Еще идут корабли, отпусти и плыви.

Ведь ты же не можешь знать как будет дальше.

Еще идут корабли, отпусти и плыви, плыви.

Плыви

И всё так запутано,

Уже 12 по местному.

Вроде всё было круто, но

Так часто не к месту резкая.

И не звонила, не дёргала,

Снова играла по честному.

И спросить уже не с кого

За то что казалось так близко

И было так веско, но

Но ты же не можешь знать, что будет дальше.

Еще идут корабли, отпусти и плыви.

Ведь ты же не можешь знать как будет дальше.

Еще идут корабли, отпусти и плыви, плыви.

Плыви, плыви

Небо над утренним городом медленно выцветает,

Мне не уснуть, в сознании образы лиц не тают.

Все таки засыпаю тогда, когда уже светает,

Проснувшись снова узнаю как ее не хватает.

Время по местам расставит, она знает места,

Дым от пожара в гордости растает, комната пустая.

Еще я понимаю что очень устал,

От одиночества в сети наши фотки листая.

Пускай чужие следы прибой стирает с песка,

Здесь в городе суета, хоть и блоки держат в тисках.

Мы никогда не будем вместе, но буду, я знаю,

С той фотографии друг друга в ком-нибудь искать.

Но ты же не можешь знать, что будет дальше.

Еще идут корабли, отпусти и плыви.

Ведь ты же не можешь знать как будет дальше.

Еще идут корабли, отпусти и плыви, плыви.

Плыви, плыви, плыви.

Gebroken spiegel,

Al 12 lokaal.

En volgens de normen van morgen

Je bent te levendig en gedurfd.

Weet je nog van kinds af aan?

Fragmenten en slechts enkele.

En er is niemand om te vragen

Voor wat zo dichtbij leek.

En het was zo zwaar, maar

Maar je kunt niet weten wat er daarna gaat gebeuren.

Er komen nog schepen aan, laten gaan en varen.

Je kunt tenslotte niet weten wat er gaat gebeuren.

Schepen komen nog steeds, laten gaan en zwemmen, zwemmen.

zwemmen

En het is allemaal zo verwarrend

Al 12 lokaal.

Alles leek cool, maar

Zo vaak misplaatst scherp.

En belde niet, trok niet,

Weer eerlijk gespeeld.

En er is niemand om te vragen

Voor wat zo dichtbij leek

En het was zo zwaar, maar

Maar je kunt niet weten wat er daarna gaat gebeuren.

Er komen nog schepen aan, laten gaan en varen.

Je kunt tenslotte niet weten wat er gaat gebeuren.

Schepen komen nog steeds, laten gaan en zwemmen, zwemmen.

Zwemmen, zwemmen

De lucht boven de ochtendstad vervaagt langzaam

Ik kan niet slapen, de beelden van gezichten smelten niet in mijn gedachten.

Ik val nog steeds in slaap als het al ochtend is,

Als ik weer wakker word, merk ik dat het niet genoeg is.

Tijd zal plaatsen plaatsen, ze kent de plaatsen,

De rook van het vuur zal smelten van trots, de kamer is leeg.

Ik begrijp ook dat ik erg moe ben,

Van eenzaamheid in het netwerk, bladeren door onze foto's.

Laat de branding andermans sporen uit het zand wissen,

Hier in de stad is het een drukte van belang, hoewel de blokken in een bankschroef worden vastgehouden.

We zullen nooit samen zijn, maar ik zal, ik weet het

Met die foto van elkaar in iemand om naar te zoeken.

Maar je kunt niet weten wat er daarna gaat gebeuren.

Er komen nog schepen aan, laten gaan en varen.

Je kunt tenslotte niet weten wat er gaat gebeuren.

Schepen komen nog steeds, laten gaan en zwemmen, zwemmen.

Zwemmen, zwemmen, zwemmen.