Ч/Б - БАНД'ЭРОС

Время ближе к зиме, иду себе на уме.

Умею мерить мир по шкале, тот крут, кто на нуле.

Время ближе к весне, иду навстречу к тебе.

Умею видеть мир черно-белым.

Видеть все в Ч/Б.

Время ближе к зиме...

Время ближе к весне...

Накрывает улицы мелом.

На стекле замерзшие щетки.

Холодное солнце не в счет.

Называю черное белым.

Вновь перевернуто все.

И сколько слов будет еще, еще...

Не все...

Время ближе к зиме, иду себе на уме.

Умею мерить мир по шкале, тот крут, кто на нуле.

Время ближе к весне, иду навстречу к тебе.

Умею видеть мир черно-белым.

Видеть все в Ч/Б.

Время ближе к зиме...

Время ближе к весне...

Говорят сплотило так сильно.

Хоть бы их скорей отпустило.

И перестало пахнуть войной.

У каждого своя Тарантина.

А я возвращаюсь домой.

Мы найдем друг друга этой весной.

Постой... постой...

Время ближе к зиме, иду себе на уме.

Умею мерить мир по шкале, тот крут, кто на нуле.

Время ближе к весне, иду навстречу к тебе.

Умею видеть мир черно-белым.

Видеть все в Ч/Б.

Время ближе к зиме...

Снова зима, зимой лучше всего красота этих мест видна.

Ты же красива всегда, но вместе с тем так естественна.

Я обычный пацан, не похожий на Мерлина Менсона.

Ты для меня, как кино для Бессона, как гитара для Бенсона.

Время-судьба, делит на терции.

Чертим на картах дорог перекрестия.

Вместе мы, все что есть между нами.

Вне километров и градусов Цельсия.

Время ближе к весне, у весны своя версия.

Я во внимании весь, ведь тебя бы не встретил я, ей тогда не доверился я.

Еще... не всё...

Время ближе к зиме, иду себе на уме.

Умею мерить мир по шкале, тот крут, кто на нуле.

Время ближе к весне, иду навстречу к тебе.

Умею видеть мир черно-белым.

Видеть все в Ч/Б.

Время ближе к зиме...

Время ближе к весне...

De tijd nadert de winter, denk ik.

Ik weet hoe ik de wereld op een schaal moet meten, hij is cool die op nul staat.

De tijd nadert de lente, ik ga je ontmoeten.

Ik zie de wereld in zwart-wit.

Zie alles in Z/W.

De tijd nadert de winter...

De tijd nadert de lente...

Bedekt de straten met krijt.

Bevroren borstels op het glas.

De koude zon telt niet.

Ik noem zwart wit.

Alles staat weer op zijn kop.

En hoeveel woorden zullen meer, meer zijn ...

Niet alles...

De tijd nadert de winter, denk ik.

Ik weet hoe ik de wereld op een schaal moet meten, hij is cool die op nul staat.

De tijd nadert de lente, ik ga je ontmoeten.

Ik zie de wereld in zwart-wit.

Zie alles in Z/W.

De tijd nadert de winter...

De tijd nadert de lente...

Ze zeggen dat het zo sterk is gestegen.

Laat ze in ieder geval snel gaan.

En het rook niet meer naar oorlog.

Iedereen heeft zijn eigen Tarantino.

En ik ga terug naar huis.

We zullen elkaar dit voorjaar vinden.

Wacht even, wacht even...

De tijd nadert de winter, denk ik.

Ik weet hoe ik de wereld op een schaal moet meten, hij is cool die op nul staat.

De tijd nadert de lente, ik ga je ontmoeten.

Ik zie de wereld in zwart-wit.

Zie alles in Z/W.

De tijd nadert de winter...

Het is weer winter, in de winter is de schoonheid van deze plekken het beste te zien.

Je bent altijd mooi, maar tegelijkertijd zo natuurlijk.

Ik ben een gewoon kind, niet zoals Merlin Manson.

Je bent voor mij als een film voor Besson, als een gitaar voor Benson.

Tijd-lot, verdeelt in drieën.

We tekenen een vizier op de wegenkaarten.

We zijn samen, alles wat tussen ons is.

Buiten kilometers en graden Celsius.

De tijd nadert de lente, de lente heeft zijn eigen versie.

Ik ben helemaal in de belangstelling, want ik had je niet ontmoet, dan vertrouwde ik haar niet.

Niet alles...

De tijd nadert de winter, denk ik.

Ik weet hoe ik de wereld op een schaal moet meten, hij is cool die op nul staat.

De tijd nadert de lente, ik ga je ontmoeten.

Ik zie de wereld in zwart-wit.

Zie alles in Z/W.

De tijd nadert de winter...

De tijd nadert de lente...