Кундалини - БАНД'ЭРОС

Я направляю кундалини

Через все свои точки,

Через все твои точки

К Араратской долине.

И здравствуй, солнце в небе синем,

И здравствуйте, горы!

Еще немного — и я на вершине.

И мне с вершины видно много,

Видно глупые страхи,

Посылаю все на х** -

Я буду жить по-другому.

И я встаю из позы йога,

Одеваюсь неспешно,

Чуть небрежно —

И, здравствуй, мир такой знакомый:

Иду в кафешку, друзей встречаю,

Двойной эспрессо — я про кундалини забываю.

Где же ты, кундалини?

Где же ты, кундалини?

Когда я в этом глупом, глупом, глупом, глупом мире?

Шестое чувство.

В моем стакане пусто.

Мы нарезаем тусу.

Прости, Кастанеда, простите, индусы!

Я направляю кундалини

Через все свои точки,

Через печень и почки

Прямо к яни и ини.

Нету Инны, нету Яны,

Все подруги со своими —

Хрен бы сними!

Я достигну Нирваны.

Шевченко с поля удалили,

Я стараюсь не слышать,

Телевизор потише,

Есть лишь моя кундалини.

И я встаю опять неспешно,

Одеваюсь небрежно,

И снова все как прежде:

На самом деле я, как и многие,

За любое движение,

И к йоге тоже с уважением.

Но не очень доверяю замороченным

На астрале и таком прочем.

Я знаю, есть нехоженые тропы,

Но в основном это просто треп.

И я говорю им: Идите в ж!!!

У меня тоже был мистический опыт.

Как-то всей тусой поехали в Индию,

Достигать просветления.

Достигли сразу, но потемнения.

Рожи красные, все в креме, блин.

Растения — классно!

Пробивает на еду.

А это опасно — острое меню.

Короче, третий глаз открывался

По десять раз на дню.

Убились в хлам с третьей вершины.

Шесть рук, шесть ног, в общем, красивый

Шива тоже был не прочь дунуть.

Я подумал — странно!

— но лучше не думать.

Стали осваивать левитацию,

Типа над землей приподниматься.

Курили, осваивали до утра,

Поднялись не сильно — метра на полтора.

Потом долго прощались с Шивой.

Когда проснулись — было паршиво.

Затем были таблы, ситары.

Я впервые подумал, что для такого уже старый.

В сухом остатке, чего я достиг —

Это краткий радостный миг.

День 21-й или 22-й —

Не выходя из астрала, летим домой.

И вот визы проштампованы.

А дома все знакомо, все ровно.

Сувениры друзьям — ах, какая прелесть!

Короче, чакры так и не открылись.

Индийские опыты помню смутно,

Практикую только Камасутру.

Про Шиву вспоминаю реже,

И снова все, как прежде!

Ik regisseer de kundalini

Door al je punten

Door al je punten

Naar de Ararat-vallei.

En hallo, de zon aan de blauwe lucht,

En hallo bergen!

Een beetje meer - en ik sta aan de top.

En ik kan veel zien vanaf de top,

Lijkt domme angsten

Ik stuur alles naar x ** -

Ik ga anders leven.

En ik sta op uit de yogahouding,

Ik kleed me langzaam aan

Een beetje onvoorzichtig

En hallo, de wereld is zo vertrouwd:

Ik ga naar een café, ik ontmoet vrienden,

Dubbele espresso - ik vergeet kundalini.

Waar ben je, kundalini?

Waar ben je, kundalini?

Wanneer ik in deze stomme, stomme, stomme, stomme wereld ben?

Zesde zintuig.

Mijn glas is leeg.

We breken een feestje af.

Sorry, Castaneda, sorry, Indianen!

Ik regisseer de kundalini

Door al je punten

Via de lever en de nieren

Rechtstreeks naar Yani en Ini.

Er is geen Inna, er is geen Yana,

Alle vrienden met hun -

Doe het af!

Ik zal het Nirvana bereiken.

Shevchenko werd van het veld verwijderd,

ik probeer niet te horen

Stille TV

Er is alleen mijn kundalini.

En langzaam sta ik weer op,

Ik kleed me nonchalant

En weer is alles zoals voorheen:

Sterker nog, ik, zoals velen,

Voor elke beweging

En ook op yoga, met respect.

Maar ik vertrouw de verwarde niet echt

Op het astrale vlak enzovoort.

Ik weet dat er onbetreden paden zijn,

Maar meestal is het gewoon kletsen.

En ik zeg ze: Ga naar de f!!!

Ik had ook een mystieke ervaring.

Op de een of andere manier ging het hele gezelschap naar India,

Verlichting bereiken.

Onmiddellijk bereikt, maar donkerder.

Gezichten zijn rood, allemaal in crème, verdomme.

Planten zijn geweldig!

Breekt in voedsel.

En dit is gevaarlijk - een pittig menu.

Kortom, het derde oog ging open

Tien keer per dag.

Gedood in de prullenbak vanaf de derde piek.

Zes armen, zes benen, over het algemeen knap

Shiva was ook niet vies van puffen.

Ik dacht - vreemd!

- maar het is beter om niet na te denken.

Begon levitatie onder de knie te krijgen,

Stijg boven de grond uit.

Ze rookten, beheersten tot de ochtend,

Ze stegen niet veel - anderhalve meter.

Daarna namen ze voor een lange tijd afscheid van Shiva.

Toen we wakker werden, was het beroerd.

Dan waren er tabla's, sitars.

Voor het eerst dacht ik dat het hier al oud voor was.

Kortom, wat ik heb bereikt -

Dit is een kort gelukkig moment.

Dag 21 of 22

Zonder het astrale vlak te verlaten, vliegen we naar huis.

En nu zijn de visa gestempeld.

En thuis is alles vertrouwd, alles soepel.

Souvenirs voor vrienden - oh, wat leuk!

Kortom, de chakra's gingen nooit open.

Ik herinner me vaag Indiase ervaringen,

Ik beoefen alleen de Kama Sutra.

Ik herinner me minder over Shiva

En weer is alles zoals voorheen!