Thwarted By The Dark (Blade Of The Vampire Hunter) - Bal-Sagoth

As my sword drips black now with the unclean blood of another slain fiend, it

Occurs to me that history will most probably record me a fanatic… as for

More years than I care to remember I have dedicated my life to the caseless

Pursuit and destruction of the loathsome undead.

Indeed, it was long ago that

I commenced with the wreaking of my grim vengeance upon the denizens of the

Dark, and by the blade of my sorcerous katana, Fiend’s Bane, I vow they shall

All pay for taking my beloved from me!

Fanatic?

Mayhap.

But by all the gods of

Vengeance, I’ll leave a fearsome legacy 'ere I die… a legacy wrought in

Retributive bloodshed and screaming terror!

Drowned in the icy lake of tragedy

Forged in the fires of revenge

Driven by the winds which compel a man to destiny

Haunted by the whispers of the dead

Blood is black in the moonlight

As it was when I pierced the heart of my betrothed

Blood is black in the moonlight

Her undead gaze gleaming ire upon me

Blood is black in the moonlight

I held aloft her head to my grim gods

Blood is black in the moonlight

(Now I am eternally bonded to my blade)

And ever I am thwarted by the dark!

Gods of wrath, hear my vow… sate me with revenge this night!

Come to me, darksome fiends, taste the edge of ensorcelled steel!

Night has fallen, the hunt begins…

Vengeful carnage 'neath the moon!

And as I put brand to her pyre, I swore then to my gods that those vile

Creatures who tore the life and hope from my beloved’s breast and replaced it

With that unspeakable sanguineous ravening would repay a hundredfold in

Slaughter and bloodshed for their misdeed… I would hunt them to their

Worm-ridden tombs, wherever they crept or slithered upon the earth, and wreak

My honed steel revenge ceaselessly unto my own grave.

Such was my vow!

Aye, this bride of Masayuki steel, ensorcelled by wizards at its forging… to

Me she is as pure as the newly fallen snow, kissed by the breeze at dusk…

And yet she has supped deep of the ichors of many men and fiends alike

Shadow spawned demons ravening for my blood

Yet the thirst of my blade is greater!

Aye, all they shall feast upon this night will be cold steel!

I hear the slither of scales on silk

Fiend’s Bane replete with undead slaughter!

I am the scourge of the devils who dwell in darkness…

(but the darkness writhing in my own soul is so much deeper…)

Their flesh burns at the touch of my blade of searing vengeance

And I cast their malign spirits screaming into limbo!

Darkfall, and the autumn moon glimmers on my steel…

Now it is time to hunt and slay once more

For the night has come!

Terwijl mijn zwaard nu zwart druipt van het onreine bloed van een andere gedode duivel, is het...

Het komt me voor dat de geschiedenis me hoogstwaarschijnlijk een fanaticus zal noemen... wat betreft:

Meer jaren dan ik me kan herinneren, heb ik mijn leven gewijd aan de caseless

Achtervolging en vernietiging van de walgelijke ondoden.

Het is inderdaad lang geleden dat

Ik begon met het aanrichten van mijn grimmige wraak op de bewoners van de

Donker, en bij het blad van mijn tovenarij, Fiend's Bane, zweer ik dat ze

Allemaal betalen om mijn geliefde van me af te nemen!

Fanaticus?

Misschien.

Maar bij alle goden van

Wraak, ik zal een angstaanjagende erfenis nalaten 'voor ik sterf... een nalatenschap gewrocht in

Vergeldend bloedvergieten en schreeuwende terreur!

Verdronken in het ijskoude meer van de tragedie

Gesmeed in het vuur van wraak

Gedreven door de winden die een man tot het lot dwingen

Achtervolgd door het gefluister van de doden

Bloed is zwart in het maanlicht

Zoals het was toen ik het hart van mijn verloofde doorboorde

Bloed is zwart in het maanlicht

Haar ondode blik glimmende woede op mij

Bloed is zwart in het maanlicht

Ik hield haar hoofd omhoog naar mijn grimmige goden

Bloed is zwart in het maanlicht

(Nu ben ik voor eeuwig verbonden met mijn mes)

En ooit word ik gedwarsboomd door het donker!

Goden van toorn, hoor mijn gelofte... verzadig me deze nacht met wraak!

Kom naar me toe, duistere duivels, proef de rand van ensorcelled staal!

De nacht is gevallen, de jacht begint...

Wraakzuchtig bloedbad 'neath the moon!

En terwijl ik brandmerkte op haar brandstapel, zwoer ik toen aan mijn goden dat die verachtelijke

Wezens die het leven en de hoop uit de borst van mijn geliefde scheurden en deze vervingen

Met die onuitsprekelijke bloeddorstige honger zou honderdvoudig terugbetalen

Slachting en bloedvergieten voor hun wandaden... Ik zou ze opjagen tot hun...

Worm geteisterde graven, waar ze ook kropen of glibberden op de aarde, en aanrichten

Mijn geslepen stalen wraak onophoudelijk tot in mijn eigen graf.

Dat was mijn gelofte!

Ja, deze bruid van Masayuki-staal, geëncrypteerd door tovenaars bij het smeden... om

Ik, ze is zo puur als de pas gevallen sneeuw, gekust door de wind in de schemering...

En toch heeft ze diep van de koren van vele mannen en duivels genoten

Schaduw bracht demonen voort die smachten naar mijn bloed

Maar de dorst van mijn mes is groter!

Ja, ze zullen zich deze nacht alleen maar tegoed doen aan koud staal!

Ik hoor het schuiven van schalen op zijde

Fiend's Bane vol met ondode slachtingen!

Ik ben de gesel van de duivels die in de duisternis wonen...

(maar de duisternis die kronkelt in mijn eigen ziel is zoveel dieper...)

Hun vlees brandt bij de aanraking van mijn mes van verschroeiende wraak

En ik wierp hun kwaadaardige geesten schreeuwend in het ongewisse!

Darkfall, en de herfstmaan glinstert op mijn staal...

Nu is het tijd om nog een keer te jagen en te doden

Want de nacht is gekomen!