The Awakening of the Stars - Bal-Sagoth

Reverie on the Ascension Mandate:

With but a gesture of my incorporeal hand I illumine the heart of a new-born sun

Revelling as its searing stellar radiance engulfs my ersatz form

Gazing out across the limitless, stygian cosmos

I hear the whispered voice of destiny echoing within the solar winds…

No small task, to awaken a universe from slumber

Words gleaned from the Crystal of Memory:

In 2104, lithological excavations at the Fourth Mars Colony unearthed an

artifact of unknown, seemingly non-human origin;

an icosahedron of an

unrecognized, non terrestrial metallic composition, inscribed with strange,

indecipherable sigils and glyphs.

After long months of intense study,

epigraphy experts on Earth ascertained a tenuous parallel between the unknown

language on the icosaherdon and certain obscure Aztec hieroglyphics,

and thus were able to extrapolate a meaning from the unearthly inscriptions.

The translation spoke of a legendary repository of ultimate knowledge known as

the Empyreal Lexicon… a codex of alien origin said to contain incredible

cosmic secrets;

arcane words and psionic waves of power which were the keys to

unlocking a network of cerebral-transferrence portals linking the myriad

galaxies of the multiverse, and also the means to transcend the boundaries of

the space-time continuum, enabling corporeal beings to travel between

dimensions and traverse at will the unknown realms which lay between universes,

tapping into the limitless energies which permeated the sidereal fabric of the

cosmos.

The translation of the Mars icosaherdon also hinted disturbingly at a

great pangalactic conflict which was waged over the possession of the codex

between the mysterious cosmic beings who had appointed themselves the keepers

of the Lexicon and some terrifying shadowy foe mentioned only fleetingly in the

alien text.

The final battle in this cataclysmic power struggle was apparently

fought in Earth’s own solar system, and the Keepers of the Lexicon,

their power depleted and teetering on the verge of defeat, shattered the codex

into a myriad shards, scattering the fragments across the star system in order

to prevent the secrets of the Lexicon from falling into the hands of their

darksome nemesis.

According to the Martian artifact, several fragments of the

Lexicon were hidden on the third planet from the sun, the Earth itself.

One fragment was secreted in ancient Atlantis, another in Lemuria.

Further pieces of the cosmic codex fell to earth in Ys and eon-veiled Mu.

Still further fragments of the Lexicon were said to have been hidden somewhere

beneath the frozen surface of the bleak moon Callisto, and on the other

mysterious orbs Hyperion and Titan.

Lastly, the alien artifact spoke

mysteriously of something hidden beneath the cratered surface of Earth’s own

Moon.

Ascertaining co-ordinates from the Mars icosahedron, an expedition

embarked immediately from the Epsilon IV Moon Base and began to excavate the

lunar sphere.

Thus was a veiled warning unheeded, and no one could know what to

expect as the machinations of humankind breached the ancient surface of the

moon’s Mare Imbrium…

Mijmering over het Hemelvaartsmandaat:

Met slechts een gebaar van mijn onlichamelijke hand verlicht ik het hart van een pasgeboren zon

Genieten terwijl zijn schroeiende stellaire uitstraling mijn ersatz-vorm overspoelt

Uitkijken over de grenzeloze, stygische kosmos

Ik hoor de gefluisterde stem van het lot weergalmen in de zonnewinden...

Geen kleine taak om een ​​heelal uit zijn slaap te halen

Woorden ontleend aan de Crystal of Memory:

In 2104 hebben lithologische opgravingen in de Vierde Marskolonie een

artefact van onbekende, schijnbaar niet-menselijke oorsprong;

een icosaëder van an

niet-herkende, niet-aardse metalen samenstelling, gegraveerd met vreemde,

onleesbare tekens en symbolen.

Na lange maanden van intensieve studie,

epigrafie-experts op aarde hebben een vage parallel tussen het onbekende vastgesteld

taal op de icosaherdon en bepaalde obscure Azteekse hiërogliefen,

en konden zo een betekenis extrapoleren uit de onaardse inscripties.

De vertaling sprak van een legendarische opslagplaats van ultieme kennis, bekend als:

the Empyreal Lexicon ... een codex van buitenaardse oorsprong waarvan wordt gezegd dat deze ongelooflijke . bevat

kosmische geheimen;

mysterieuze woorden en psionische golven van kracht die de sleutels waren tot

het ontsluiten van een netwerk van portalen voor hersenoverdracht die de talloze

sterrenstelsels van het multiversum, en ook de middelen om de grenzen van

het ruimte-tijd continuüm, waardoor lichamelijke wezens kunnen reizen tussen

dimensies en doorkruisen naar believen de onbekende rijken die tussen universums liggen,

gebruikmakend van de grenzeloze energieën die het sterrenweefsel van de

kosmos.

De vertaling van de Mars icosaherdon duidde ook verontrustend op a

groot pangalactisch conflict dat werd gevoerd over het bezit van de codex

tussen de mysterieuze kosmische wezens die zichzelf tot bewakers hadden aangesteld

van het Lexicon en een angstaanjagende schimmige vijand die slechts vluchtig wordt genoemd in de

vreemde tekst.

De laatste strijd in deze catastrofale machtsstrijd was blijkbaar:

vochten in het eigen zonnestelsel van de aarde, en de Keepers of the Lexicon,

hun kracht uitgeput en balancerend op de rand van de nederlaag, verbrijzelde de codex

in ontelbare scherven, waarbij de fragmenten over het sterrenstelsel worden verspreid om

om te voorkomen dat de geheimen van het Lexicon in de handen vallen van hun

duistere aartsvijand.

Volgens het Mars-artefact zijn verschillende fragmenten van de

Lexicon waren verborgen op de derde planeet van de zon, de aarde zelf.

Een fragment werd uitgescheiden in het oude Atlantis, een ander in Lemurië.

Verdere stukken van de kosmische codex vielen op aarde in Ys en de door de aion gesluierde Mu.

Er zouden nog meer fragmenten van het Lexicon ergens verborgen zijn geweest

onder het bevroren oppervlak van de gure maan Callisto, en aan de andere kant

mysterieuze bollen Hyperion en Titan.

Ten slotte sprak het buitenaardse artefact

op mysterieuze wijze van iets verborgen onder het krateroppervlak van de aarde zelf

Maan.

Coördinaten bepalen van de icosaëder van Mars, een expeditie

scheepte zich onmiddellijk in vanaf de Epsilon IV-maanbasis en begon de

maan bol.

Er werd dus geen acht geslagen op een verkapte waarschuwing en niemand kon weten wat hij moest doen

verwacht dat als de machinaties van de mensheid het oude oppervlak van de

moon's Mare Imbrium...