The Hammer of the Emperor - Bal-Sagoth

Sinistrous legendry fulgurates from me.

My name is a word of power on the lips

of my followers.

You can’t escape me, I’m inside your mind.

Beware the Grand

Arbiter of Temporal Jurisprudence, for when it comes at last, terrible shall be

thy punishment.

In the ceaseless shadow at the centre of infinity,

the spheres have aligned.

After the day, comes the night.

My time has come

How seldom falls the opportunity to forge an empire without bloodshed.

It will yet come to war

She Came Bearing Dark Portents (The Foreshadowing):

Fever-dreams, dark omens and augeries.

Prophecy!

Why, when I meet your narcotic sloe-eyed gaze, does the image of a viper

nestling in a bed of blossoms fill my mind’s eye?

Why, when you come to me by the pale light of a waning moon, do I glimpse the

sheen of ophidian scales through the veils of sable?

Why, when you enrapture me with your envenomed kisses, does the flicker of a

serpent’s tongue score my flesh?

Enthralled by the vitreous lustre of your rubicund lips, your snow-pale skin

musky with the intoxicating scent of night… but such wicked thorns beneath

this rose.

Come witch, fly to me!

A garland of newborn stars to adorn thee… the Permian Extinction,

a parting gift.

May your maleficent soul walk only in dark places

Sinistere legende fulgureert van mij.

Mijn naam is een krachtig woord op de lippen

van mijn volgers.

Je kunt niet aan me ontsnappen, ik ben in je geest.

Pas op voor de Grand

Arbiter van tijdelijke jurisprudentie, want als het eindelijk zover is, zal verschrikkelijk zijn

uw straf.

In de onophoudelijke schaduw in het centrum van oneindigheid,

de bollen zijn uitgelijnd.

Na de dag komt de nacht.

Mijn tijd is gekomen

Hoe zelden valt de kans om een ​​rijk te smeden zonder bloedvergieten.

Het zal nog tot oorlog komen

Ze kwam met donkere voortekenen (de voorafschaduwing):

Koortsdromen, duistere voortekenen en voortekenen.

Profetie!

Waarom, wanneer ik je verdovende blik met sleedoornogen ontmoet, lijkt het beeld van een adder

genesteld in een bed van bloesems vult mijn geestesoog?

Waarom, als je naar me toe komt bij het bleke licht van een afnemende maan, zie ik dan de

glans van ophidische schubben door de sluiers van sabelmarter?

Waarom, wanneer je me in vervoering brengt met je vergiftigde kussen, flikkert de flikkering van een

slangentong in mijn vlees?

Betoverd door de glasachtige glans van je rubicund lippen, je sneeuw-bleke huid

muskusachtig met de bedwelmende geur van de nacht ... maar zulke slechte doornen eronder

deze roos.

Kom heks, vlieg naar me toe!

Een slinger van pasgeboren sterren om u te versieren... het Perm Extinction,

een afscheidscadeau.

Moge je boosaardige ziel alleen op donkere plaatsen lopen