The Fallen Kingdoms of the Abyssal Plain - Bal-Sagoth

Hearken, children of the Ersatz gods, sons and daughters of the New Earth,

for here is truth.

Long ago, before the third of Earth’s moons fell fiery from the star-seared sky,

there were those whom we have come to call the First Ones.

These men-who-were-not-men were the creations of the Mera, beings from the far

reaches of the limitless cosmos, whose essence still flickers latently within

the minds of all their disparate progeny.

Praise the Mera, fathers of the First Ones, bondsmen of the K’laa,

sworn foes of the Z’xulth!

Sired in the great spawning vats beyond the fathomless deeps of the

Pre-Cambrian sea, the First Ones throve.

Those who were engineered to live on land duly constructed the grand Antarctic

Megalopolis, ultimately becoming entangled in bitter conflicts with the hoary

Serpent Kings before retreating into the subterrene depths of the vast inner

world, whereas those First Ones that had chosen the embrace of the abyssal seas

were the architects of vast and glorious submarine cities whose splendid spires

and minarets towered proudly beneath the unfathomed waves.

Those grand bioluminescent cities are now long since fallen, razed and

dispersed, given over to the cruel whims of the unforgiving oceans.

From the lore of our ancestors, we know the true nature of the cosmos.

We know of the hidden and silent places, the places which reside in between the

veils of reality, the places which mankind was never meant to see.

All this we know… we who survive, we who are descended from those First Ones,

and who give thanks to the gods-who-are-not-gods, for our creation,

our genesis, for the breath of life that was forced into our progenitors

during the early epochs of this cratered globe.

Hearken, children of the Ersatz gods, sons and daughters of the New Earth,

for here is truth…

Luister, kinderen van de Ersatz-goden, zonen en dochters van de Nieuwe Aarde,

want hier is de waarheid.

Lang geleden, voordat de derde van de aardse manen vurig uit de met sterren geschroeide hemel viel,

er waren er die we de eersten zijn gaan noemen.

Deze mannen-die-niet-mensen waren de creaties van de Mera, wezens van ver

bereiken van de grenzeloze kosmos, waarvan de essentie nog steeds latent binnen flikkert

de geest van al hun ongelijksoortige nakomelingen.

Prijs de Mera, vaders van de First Ones, slaven van de K'laa,

gezworen vijanden van de Z'xulth!

Verwekt in de grote kuitvaten voorbij de peilloze diepten van de

Pre-Cambrische zee, de First Ones dreef.

Degenen die zijn ontworpen om op het land te leven, hebben het grote Antarctica gebouwd

Megalopolis, die uiteindelijk verstrikt raakt in bittere conflicten met de grijzen

Slangenkoningen voordat ze zich terugtrekken in de onderaardse diepten van het uitgestrekte innerlijke

wereld, terwijl die eersten die de omhelzing van de abyssale zeeën hadden gekozen,

waren de architecten van enorme en glorieuze onderzeese steden waarvan de prachtige torens

en minaretten torenden trots uit onder de onpeilbare golven.

Die grote bioluminescente steden zijn nu al lang geleden gevallen, met de grond gelijk gemaakt en...

verspreid, overgegeven aan de wrede grillen van de meedogenloze oceanen.

Uit de overlevering van onze voorouders kennen we de ware aard van de kosmos.

We kennen de verborgen en stille plaatsen, de plaatsen die tussen de

sluiers van de werkelijkheid, de plaatsen die de mensheid nooit had mogen zien.

Dit alles weten we... wij die overleven, wij die afstammen van die First Ones,

en die de goden-die-niet-goden bedanken voor onze schepping,

onze ontstaansgeschiedenis, voor de levensadem die in onze voorouders werd gedwongen

tijdens de vroege tijdperken van deze bol met kraters.

Luister, kinderen van de Ersatz-goden, zonen en dochters van de Nieuwe Aarde,

want hier is de waarheid...