Journey To The Isle Of Mists - Bal-Sagoth

THE LOG OF THE NORTHERN MARINER:

The great serpent-prow of my ship, Wave-Render cleaves the nighted

waters as we voyage across the dark, icy sea, towards the unknown…

Above, the brigth winter’s moon emerges from a veil of cloud to cast

its lucent rays upon us, and a clinging, supine sea-mist writhers upon

the midnight waves, swirled by the colol, whispering wind which

catches our great sail, pushing us onwards, vever onwards… And

beyond the tang of the darkling sea, the scent of nights is as strong

and heady as summer blossom.

I know not what awaits us at the elder

Isle of Mists… that grim and mistery-haunted place which beckons me to its shadowed embrace, swathed in dark legendry and etwined in the

mantle of ancient sorceries… and yet I must hearken to its ethereal

call… for mayhap the gods have decreed this to be my final voyage…

HET LOG VAN DE NOORDELIJKE ZEEVAREND:

De grote slangenboeg van mijn schip, Wave-Render doorklieft de nacht

wateren terwijl we over de donkere, ijskoude zee reizen, naar het onbekende...

Hierboven komt de heldere wintermaan tevoorschijn uit een sluier van wolken om te werpen

zijn heldere stralen op ons, en een zich vastklampende, liggende zeemist kronkelt op

de middernachtelijke golven, wervelend door de colol, fluisterende wind die

vangt ons grote zeil, duwt ons voort, steeds verder… En

voorbij de geur van de duistere zee is de geur van nachten even sterk

en bedwelmend als zomerbloesem.

Ik weet niet wat ons te wachten staat bij de oudste

Isle of Mists... die grimmige en mysterieuze plek die me uitnodigt tot zijn beschaduwde omhelzing, gehuld in donkere legendes en verstrikt in de

mantel van oude tovenarij ... en toch moet ik luisteren naar zijn etherische

bel ... want misschien hebben de goden verordend dat dit mijn laatste reis is ...