At The Altar Of The Dreaming Gods (Epilogue) - Bal-Sagoth

Dark baleful shades astride the mystic heath,

Old land’s enchantments, wolf-eyes agleam,

The moon slips 'neath the darkening sea,

The trees sing enthralling chants as the old gods dream…

As a black moon broods over Lemuria,

Ebon witchfire enshrouds the gleaming citadels,

Sinistrous shadows rise from the vaults of the dreaming elder gods,

Ophidian eyes glimmer through the icy whispering moon-mist…

Shimmers of black in the massing dark,

Moon-frost glistens upon my tongue,

The wraiths have gathered beneath the oak,

My soul encased in antediluvian steel,

The shades of pallid night descend,

To the ride the slime-flecked jewelled halls,

Enshrined in ice and witches' spells,

And silence falls on the marble walls.

By the eldritch glow of black moonfire,

The forst-shrouded trees whisper of silent paths,

Brooding shades rise forth from the night-dark sea,

A black tide of fiends erupts from the ebon gate.

Shimmers of black in the massing dark,

Moon-frost glistens upon my tongue,

The wraiths have gathered beneath the oak,

My soul encased in antediluvian steel,

The shades of pallid night descend,

To ride the slime-flecked jewelled halls,

Enshrined in ice and witches' spells,

And silence falls on the marble walls.

Winter moonlight gleams through crooked boughs,

The icy caress of night entwines the eon-veiled Obsidian Tower,

The whisperings of ancient tongues are borne upon the winds,

Dark time-lost spells hold the key to the frost veiled Gate of the Black Moon…

And in the dark ethereal mists of winter dreams,

The ebon waters of enlightment gleam 'neath the black moon,

And the Valley of the Silent Paths beckons…

Slumbering upon the throne of moon-caressed ice,

I have supped d

Donkere onheilspellende tinten schrijlings op de mystieke heide,

De betoveringen van het oude land, de ogen van de wolf schitteren,

De maan glijdt onder de donker wordende zee,

De bomen zingen meeslepende gezangen terwijl de oude goden dromen...

Terwijl een zwarte maan broedt over Lemurië,

Ebon heksenvuur omhult de glanzende burchten,

Sinistere schaduwen stijgen op uit de gewelven van de dromende oudere goden,

Ophidische ogen glinsteren door de ijzige fluisterende maanmist...

Shimmers van zwart in de massale duisternis,

Maanvorst glinstert op mijn tong,

De schimmen hebben zich verzameld onder de eik,

Mijn ziel ingekapseld in antediluviaans staal,

De schaduwen van de bleke nacht dalen neer,

Om door de met slijm bezaaide zalen met juwelen te rijden,

Verankerd in ijs en heksenspreuken,

En stilte valt op de marmeren muren.

Bij de eldritch gloed van zwart maanvuur,

De in het bos gehulde bomen fluisteren stille paden,

Broedende schaduwen stijgen op uit de nacht-donkere zee,

Een zwarte vloed van duivels barst los uit de ebbenhouten poort.

Shimmers van zwart in de massale duisternis,

Maanvorst glinstert op mijn tong,

De schimmen hebben zich verzameld onder de eik,

Mijn ziel ingekapseld in antediluviaans staal,

De schaduwen van de bleke nacht dalen neer,

Om door de met slijm bezaaide zalen met juwelen te rijden,

Verankerd in ijs en heksenspreuken,

En stilte valt op de marmeren muren.

Wintermaanlicht schijnt door kromme takken,

De ijzige streling van de nacht verstrengelt de met aion gesluierde Obsidian Tower,

Het gefluister van oude tongen wordt gedragen door de wind,

Donkere tijdverloren spreuken bevatten de sleutel tot de door vorst gesluierde Poort van de Zwarte Maan...

En in de donkere etherische nevels van winterdromen,

De ebbenhouten wateren van verlichting glanzen 'onder de zwarte maan,

En de Vallei van de Stille Paden lonkt...

Sluimerend op de troon van door de maan gestreeld ijs,

ik heb d . gegeten