King of The Ring '98 - Bad Luck.

Appalled by all the faces that

Have shown themselves through places that

I have been forced to learn to love

Then torn from and soon carried off

Aside from the few things I said

To friends who never gave a shit

I let my head defeat my chest

It didn’t die, it just went blind and deaf

(I know) I’ve been locked up in my room for far too

(Long) Staring holes through all the posters on the

(Walls and I) can’t even try, to tell myself that I was right

(I'm sick of me) and everything

Self medicate until it goes away

So I think back to being in

A place that men have wrecked with sin

Something my parents lied about

And nurtured women die without

And that’s partially my fault for not speaking up

I’m sick from doubting my guts

So now I’m puking them up

(I know) I’ve been locked up in my room for far too

(Long) Staring holes through all the posters on the

(Walls and I) can’t even try, to tell myself that I was right

(I'm sick of me) and everything

Self medicate until it goes away

Oh yeah.

Alright.

No.

Black holes in my chest where my heart used to be

They reflect nothing cause nothing is loving towards me

There’s also no one, who’s always there to sing me to sleep

So with my judgement impaired, I just sit and I stare

And think how all could be better if I just rid the Earth

Of my useless existence, my meaningless birth

And so I reach for some pills as the sun hits my bed

But mid-reach I get lazy and wind up falling asleep instead

I don’t want to die.

I need to die.

Anymore.

Geschokt door alle gezichten die

Hebben zichzelf laten zien via plaatsen die

Ik ben gedwongen om te leren lief te hebben

Daarna losgescheurd en al snel weggevoerd

Afgezien van de weinige dingen die ik zei

Aan vrienden die er nooit om geven

Ik liet mijn hoofd mijn borst verslaan

Het ging niet dood, het werd gewoon blind en doof

(Ik weet het) Ik zit ook al veel opgesloten in mijn kamer

(Lange) Starende gaten door alle posters op de

(Walls en ik) kunnen niet eens proberen om tegen mezelf te zeggen dat ik gelijk had

(Ik ben ziek van mij) en zo

Zelfmedicatie totdat het weggaat

Dus ik denk terug aan het binnen zijn

Een plek die mannen hebben vernield door zonde

Iets waar mijn ouders over logen

En verzorgde vrouwen sterven zonder

En dat is gedeeltelijk mijn schuld voor het niet uitspreken

Ik ben ziek van het twijfelen aan mijn lef

Dus nu kots ik ze uit

(Ik weet het) Ik zit ook al veel opgesloten in mijn kamer

(Lange) Starende gaten door alle posters op de

(Walls en ik) kunnen niet eens proberen om tegen mezelf te zeggen dat ik gelijk had

(Ik ben ziek van mij) en zo

Zelfmedicatie totdat het weggaat

O ja.

Akkoord.

Nee.

Zwarte gaten in mijn borst waar mijn hart was

Ze weerspiegelen niets, want niets is liefdevol voor mij

Er is ook niemand die er altijd is om me in slaap te zingen

Dus met mijn beoordelingsvermogen aangetast, zit ik gewoon en staar ik

En bedenk hoe alles beter zou kunnen zijn als ik de aarde zou bevrijden

Van mijn nutteloze bestaan, mijn zinloze geboorte

En dus pak ik wat pillen terwijl de zon op mijn bed schijnt

Maar halverwege word ik lui en val ik in plaats daarvan in slaap

Ik wil niet dood.

Ik moet dood.

Meer.