The Skycycle Blues - B. Dolan

Somewhere

Between Heaven

And the landing ramp

Is the sacred mathematics of Chance

The calculated risk

And the wind, whipping ya in the eyes

And the sharp, metallic taste

Of life

And death

And there is a moment of utter calm there, in mid air

A moment of sheer silence and peace

Before you hear, as if in a dream

The sound of your own voice

Going:

«OHHHH SHHHHHHITTTTTTTTTTTTT!!!»

Evel Knievel at the top of his take-off ramp in 1967

With a fucking earthquake in his chest

And all 30 feet of intenstine clenched

Against the concrete’s puckered lips

Evel Knievel saying goodbye to the mother of his kids

Daddy’s job is dangerous

Daddy’s job is to swim out farther and farther into the ocean

He comes back to them broken and never for very long

At a press conference he tells a reporter:

«This is what you call a one shot deal and

I’m not comin back for any late show, honey

No I have not practiced the jump

Because… there is no use practicing something that you cannot miss

And if i miss the jump in a test shot, that means im dead and will not ever get

to do it for real

So this is what you call

A fucking one shot deal

This helmet

Is to protect me

From my own momentum

This costume

Is to protect you

From the realness of what is happening here!

I am calling on Death!

And she comes growling and snapping into the arena

And opens her jaws up wide on both sides of my landing ramp

Gasoline, throttle

Thumps up

Open her up

Let the arrow fly

And tear into the fabric of an instant

Where you can live an entire lifetime

In the star-dusted, flash bulb infinity

Of a launch

Into impossible space

That climbs to the top of its arc

And beats the sky back another inch

Only to crumble and collapse

Only to fall and return to the earth

With no illusions of immortality

And pay the cost of dreaming

Like your skin stretched out in ribbons along 100 yards of tar

Like those ghostly, ruined bones up there on the x-ray screen

Like the steel plates, and the pins and the screws that they put in ya

Til ya got more in common with your bike than you do with any human being

By 1976

Evel Knievel’s body is a monument in ruins

The scorched remains of a war waged against his own flesh

Born to chase after death

And kids coming home crippled from Vietnam

Write letters that say

„thank you sir

I figure that if you can get up and go on then so can i“

Evel Knievel shoots holes in the sky to keep people’s hope alive!

Even as he’s flying across the gaps between public appearances

Burning cocaine like money and women with their faces made up to look like neon

motel signs

The vacancy

Of a million tv’s shining on your skin

You’re the twinkle in America’s eye

& the women come looking to lay down with Death

& you got enough money to buy into your own hype

& you got enough fuel to push you past the speed of light

Where every day you age a year

And you watch, as if in a dream

As you fail

Every single person in your life

To pay the cost of dreaming:

The botched attempts

The bankruptcys

The divorce

The loss of his family

All the bad blood in his veins is

Hepatitis, Kidney Failure

Wheelchair

Old age

Living

To feel yourself

Shrinking

To the size of a footnote

A novelty

A gag

An oddity

All of it part of the long

Drawn out revenge

Of your cowardly enemy

Robert Craig Knievel

In 2007

Telling the Hour of Power Christian Telecast

About waking up and seeing the devil in his bedroom

Speaking carefully and slowly

The broken man told the congregation of how he rose

Up in his bed and said:

‘devil!

devil!

you bastard you

Get away from me.

i cast you out of my life

I just got on my knees and prayed then,» said evel

«i prayed that god would put his arms around me and never ever ever let me go»

He was not a good man

But he was a great man

And for that he deserves

Mercy

Death

Mercy

Ergens

Tussen de hemel

En de landingsbaan

Is de heilige wiskunde van Chance?

Het berekende risico

En de wind, die je in de ogen slaat

En de scherpe, metaalachtige smaak

Van het leven

en dood

En er is een moment van totale rust daar, in de lucht

Een moment van pure stilte en vrede

Voordat je het hoort, als in een droom

Het geluid van je eigen stem

gaan:

«OHHHH SHHHHHHITTTTTTTTTTTTTTT!!!»

Evel Knievel op de top van zijn starthelling in 1967

Met een verdomde aardbeving in zijn borst

En alle 30 voet intensine gebald

Tegen de gebobbelde lippen van het beton

Evel Knievel neemt afscheid van de moeder van zijn kinderen

Papa's baan is gevaarlijk

Papa's taak is om steeds verder de oceaan in te zwemmen

Hij komt gebroken bij hen terug en nooit voor lang

Op een persconferentie zegt hij tegen een verslaggever:

«Dit is wat je noemt een eenmalige deal en

Ik kom niet terug voor een late show, schat

Nee, ik heb de sprong niet geoefend

Omdat... het heeft geen zin om iets te oefenen dat je niet mag missen

En als ik de sprong mis in een testopname, betekent dat dat ik dood ben en nooit zal worden

om het echt te doen

Dus dit is wat je noemt

Een verdomde eenmalige deal

Deze helm

Is om mij te beschermen

Vanuit mijn eigen vaart

Dit kostuum

Is om u te beschermen

Van de echtheid van wat hier gebeurt!

Ik roep de dood aan!

En ze komt grommend en snauwend de arena binnen

En opent haar kaken wijd aan beide kanten van mijn landingsbaan

Benzine, gaspedaal

Duimen omhoog

Open haar

Laat de pijl vliegen

En scheur in de stof van een instant

Waar je een heel leven kunt wonen

In de met sterren bestrooide flitslamp oneindig

Van een lancering

In onmogelijke ruimte

Dat klimt naar de top van zijn boog

En verslaat de lucht nog een centimeter terug

Alleen om af te brokkelen en in te storten

Alleen om te vallen en terug te keren naar de aarde

Zonder illusies van onsterfelijkheid

En betaal de kosten van dromen

Zoals je huid gestrekt in linten langs 100 meter teer

Zoals die spookachtige, verwoeste botten daar op het röntgenscherm

Zoals de stalen platen en de pinnen en de schroeven die ze erin hebben gestoken

Tot je meer gemeen hebt met je fiets dan met welk mens dan ook

Tegen 1976

Het lichaam van Evel Knievel is een monument in puin

De verschroeide overblijfselen van een oorlog tegen zijn eigen vlees

Geboren om te jagen na de dood

En kinderen die kreupel thuiskomen uit Vietnam

Schrijf brieven die zeggen:

"dank u meneer

Ik denk dat als jij kunt opstaan ​​en doorgaan, ik dat ook kan'

Evel Knievel schiet gaten in de lucht om de hoop van mensen levend te houden!

Zelfs als hij over de gaten vliegt tussen publieke optredens

Cocaïne verbranden als geld en vrouwen met opgemaakte gezichten om eruit te zien als neon

motel borden

De vacature

Van een miljoen tv's die op je huid schijnen

Jij bent de twinkeling in Amerika's ogen

& de vrouwen komen op zoek om te gaan liggen met de Dood

en je hebt genoeg geld om je eigen hype in te kopen

& je hebt genoeg brandstof om je voorbij de snelheid van het licht te duwen

Waar je elke dag een jaar ouder wordt

En je kijkt, alsof je in een droom bent

Als je faalt

Elke persoon in je leven

De kosten van dromen betalen:

De mislukte pogingen

de faillissementen

De scheiding

Het verlies van zijn gezin

Al het slechte bloed in zijn aderen is...

Hepatitis, nierfalen

Rolstoel

Oude leeftijd

leven

Om jezelf te voelen

Krimpen

Ter grootte van een voetnoot

Een nieuwigheid

een grapje

Een rariteit

Het maakt allemaal deel uit van de lange

wraak genomen

Van je laffe vijand

Robert Craig Knievel

In 2007

Het uur van de macht vertellen Christian Telecast

Over wakker worden en de duivel in zijn slaapkamer zien

Voorzichtig en langzaam spreken

De gebroken man vertelde de gemeente hoe hij opstond

In zijn bed en zei:

'duivel!

duivel!

jij klootzak

Ga weg.

ik heb je uit mijn leven gegooid

Ik ging gewoon op mijn knieën en bad toen', zei Eve

«Ik bad dat God zijn armen om me heen zou slaan en me nooit meer zou laten gaan»

Hij was geen goede man

Maar hij was een geweldige man

En daarvoor verdient hij

Genade

Dood

Genade