Посвящение Эдит Пиаф - Азиза

С облаками белыми по небу летящими

Ты мечту далёкую отпусти свою

Может солнце яркое душу одинокую

Там согреет ласково и развеет сном.

Припев:

Встаньте, господа, звезда уходит

Встаньте, господа, она простилась

Верьте, господа, жалеть не стоит

Ведь она об этом не просила.

Сквозь туман обманчивый с призраками сросшийся

Нам идти приходится в одиночестве

Долго или коротко, но сей путь кончается

И встречаешь снова тех, кто дорог был тебе.

Припев.

Met witte wolken die door de lucht vliegen

Je laat je verre droom gaan

Kan de zon heldere ziel eenzaam zijn?

Daar zal het je liefdevol verwarmen en je verdrijven met slaap.

Refrein:

Sta op, heren, de ster gaat weg

Sta op, heren, ze zei vaarwel

Geloof, heren, u moet er geen spijt van krijgen

Ze heeft er tenslotte niet om gevraagd.

Door de mist, bedrieglijk met geesten versmolten

We moeten alleen gaan

Lang of kort, maar dit pad houdt op

En je ontmoet weer degenen die je dierbaar waren.

Refrein.