Uno - Astor Piazzolla

Uno busca lleno de esperanzas

El camino que los sueños

Prometieron a sus ansias

Sabe que la lucha es cruel

Y es mucha pero lucha y se desangra

Por la fe que lo empecina…

Uno va arrastrándose entre espinas

Y en su afán de dar su amor

Sufre y se destroza hasta entender

Que uno se ha quedao sin corazón…

Precio de castigo que uno entrega

Por un beso que no llega

A un amor que lo engañó…

¡Vacío ya de amar y de llorar

Tanta traición!

Si yo tuviera el corazón…

(El corazón que di…)

Si yo pudiera como ayer

Querer sin presentir…

Es posible que a tus ojos

Que me gritan tu cariño

Los cerrara con mis besos…

Sin pensar que eran como esos

Otros ojos, los perversos

Los que hundieron mi vivir

Si yo tuviera el corazón…

(El mismo que perdí…)

Si olvidara a la que ayer

Lo destrozó y… pudiera amarte.

Me abrazaría a tu ilusión

Para llorar tu amor…

Pero, Dios te trajo a mi destino

Sin pensar que ya es muy tarde

Y no sabré cómo quererte…

Déjame que llore

Como aquel sufre en vida

La tortura de llorar su propia muerte…

Pura como sos, habrías salvado

Mi esperanza con tu amor…

Uno está tan solo en su dolor…

Uno está tan ciego en su penar…

Pero un frío cruel

Que es peor que el odio

-punto muerto de las almas

Tumba horrenda de mi amor-

Maldijo para siempre y me robó…

Toda ilusión…

Men zoekt vol hoop

de weg die droomt

Ze beloofden hun verlangens

Je weet dat de strijd wreed is

En het is veel, maar hij vecht en bloedt

Door het geloof dat koppig...

Men gaat tussen de doornen kruipen

En in zijn gretigheid om zijn liefde te geven

Hij lijdt en wordt vernietigd totdat hij het begrijpt

Die is zonder hart achtergelaten...

Strafprijs die men levert

Voor een kus die niet komt

Aan een liefde die hem bedroog...

Leeg van liefhebben en huilen

Zoveel verraad!

Als ik het hart had...

(Het hart dat ik gaf...)

Als ik gisteren kon houden

Willen zonder te presenteren...

Het is mogelijk dat in jouw ogen

Dat je liefde tegen me schreeuwt

Ik zal ze sluiten met mijn kussen...

Zonder te denken dat ze zo waren

Andere ogen, de goddelozen

Degenen die mijn leven hebben laten zinken

Als ik het hart had...

(Dezelfde die ik verloor...)

Als ik degene die gisteren vergeten ben

Hij scheurde het uit elkaar en... Ik zou van je kunnen houden.

Ik zou je illusie omarmen

Om je liefde te huilen...

Maar God heeft je naar mijn bestemming gebracht

Zonder te denken dat het te laat is

En ik zal niet weten hoe ik van je moet houden...

laat me huilen

Zoals hij lijdt in het leven

De marteling van het rouwen om zijn eigen dood...

Puur als je bent, zou je gered hebben

Mijn hoop met jouw liefde...

Men is zo alleen in zijn pijn...

Men is zo blind in zijn verdriet...

Maar een wrede verkoudheid

Wat is erger dan haat?

impasse van zielen

Afschuwelijk graf van mijn liefde-

Hij vloekte voor altijd en stal van mij...

Allemaal illusie...