Hieronder staat de songtekst van het nummer Balada para un Organito Loco , artiest - Astor Piazzolla, Hector de Rosas met vertaling
Originele tekst met vertaling
Astor Piazzolla, Hector de Rosas
Pianito de mala racha
Que muele cuentos… a ver!
Si muestra el rengo la hilacha
De su valse, a la muchacha
La que nadie quiere ver!
VOCES DE LOS HOMBRES QUE VOLVIERON DEL MISTERIO (Recitado)
Que moje el Diablo en garnacha
Su renga pata al moler
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
El tiempo muestra la hilacha
Y nadie la quiere ver!
EL DUENDE (Dicho)
Ella vino desde aquella dimensión transbariotera
Donde alcanza, a la esperanza, una barrera y un camino;
La campana, tres estrellas, una ojera en el balcón sombroso, un gol, la plaza…
El sol sin prisa de una misa con mañanas y vecinos y torcazas;
Algunos mozos que le den a las polleras;
Y un andén, con otro humo y otra pena y otro tren para la espera
Una novena una ramera, un almacén
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
La pequeña nació un día
Que estaba borracho Dios:
Por eso, en su voz, dolían
Tres clavos zurdos… Nacía
Con un insulto en la voz!
VOCES DE LOS HOMBRES QUE VOLVIERON DEL MISTERIO (Recitado)
Tres clavos negros… Un día
Que estaba mufado Dios
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
Tres clavos negros… Un día
Que estaba de estaño Dios
EL DUENDE (Dicho)
Y dos angelotes de la guarda parda
Dos raros palomos que andaban de trote por la orilla ñata
Trajeron -llorando- a la Niña en el lomo
En la cal mulata del último muro
Plegando de pena las alas de lata
Grabaron su nombre: María, con balas morenas
De arena y de frío le hicieron los días, tan duros!
Y, a espaldas del río
Allá donde el río se junta a la nada
Con una pregunta bordada en la falda
La Niña María creció en siete días
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
Zapada a contrasuerte
Milonga a suerte de verdad
Que un bordón de mala muerte
-sin llorarte ni quererte-
Fraseaba en tu soledad…
VOCES DE LOS HOMBRES QUE VOLVIERON DEL MISTERIO (Recitado)
Pequeña… Qué inversa suerte
Saber toda la verdad!
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
La Zapada de la muerte
Punteaba en su soledad
EL DUENDE (Dicho)
Como esta ciudad, de duelo y de fiesta
Robada a las brujas terrajas y en celo que empujan la vida
María fue un poco del loco desvelo de cada baraja suicida y vacía
Jugada a la apuesta perdida de la soledad
Fue el verso de antojo broncado en la puerta del primer fracaso
Y la rosa tuerta de un payaso cojo
Diosa y atorranta, del cielo y del hampa fue trampa lo mismo
Y atados de un pelo por el alba van
Su parte de abismo, su parte de pan
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
Y en el barrio, las arpías
Viejas de negro capuz
Como en una eucaristía
Mugrentera, por María
Rezan lunfardos en cruz
VOCES DE LOS HOMBRES QUE VOLVIERON DEL MISTERIO (Recitado)
Allá en el barrio, María
Le han puesto nombre a tu cruz!
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
María de Agorería
Tendrás dos tangos por cruz…
EL DUENDE (Dicho)
Pero aquellos hombres
Los rudos maestros de mi tristería
Que saben del mudo arremango que cabe a ese nombre
Y han vuelto -a su modo- tan lerdos
Tan serios de todos los nuestros misterios
Cuando hay pena llena canyengueando el aire de las curderías
Lo nombran -apenas-
Ladrando a su recuerdo la sombra de los tangos que ya fueron
Y no existen todavía
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
Triste María de Buenos Aires…
EL DUENDE (Dicho)
De olvido eres
Entre todas las mujeres
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
Triste María de Buenos Aires…
EL DUENDE (Dicho)
De olvido eres
Entre todas las mujeres
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
Triste María de Buenos Aires…
EL DUENDE (Dicho)
De olvido eres
Entre todas las mujeres
LA VOZ DE UN PAYADOR (Cantado)
Triste María de Buenos Aires…
EL DUENDE (Dicho)
De olvido eres
Entre todas las mujeres
Little bad streak piano
Dat maalt verhalen... eens kijken!
Als de slap de hilacha toont
Van zijn wals, naar het meisje
Degene die niemand wil zien!
STEMMEN VAN DE MANNEN DIE TERUGKEERDE UIT HET MYSTERIE (Gereciteerd)
Laat de duivel weken in Garnacha
Zijn kreupele poot bij het slijpen
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
Tijd toont de draad
En niemand wil het zien!
HET ELF (zeggende)
Ze kwam uit die transbarioterische dimensie
Waar het, in de hoop, een barrière en een weg bereikt;
De bel, drie sterren, een schaduw onder de ogen van het sombere balkon, een doel, het plein...
De ongehaaste zon van een mis met ochtenden en buren en duiven;
Sommige jonge mannen die de rokken sloegen;
En een perron, met nog een rook en nog een verdriet en weer een wachtende trein
Een negende een hoer, een pakhuis
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
Het kleine meisje werd op een dag geboren
Dat God dronken was:
Daarom doen ze in zijn stem pijn
Drie linkshandige nagels... Het was geboren
Met een belediging in de stem!
STEMMEN VAN DE MANNEN DIE TERUGKEERDE UIT HET MYSTERIE (Gereciteerd)
Drie zwarte nagels... Op een dag
dat God mufada was
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
Drie zwarte nagels... Op een dag
Ik was tinnen god
HET ELF (zeggende)
En twee engelhaaien van de bruine wacht
Twee zeldzame duiven die aan het draven waren langs de mooie kust
Ze brachten -huilend- het Meisje op de rug
In de mulatkalk van de laatste muur
De tinnen vleugels vouwen van verdriet
Ze namen haar naam op: Maria, met bruine kogels
Van zand en kou maakten ze zijn dagen zo moeilijk!
En, achter de rivier
Daar waar de rivier niets ontmoet
Met een vraag geborduurd op de rok
Het meisje Maria groeide op in zeven dagen
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
Schoen tegen geluk
Milonga naar het geluk van de waarheid
Wat een waardeloos personeel
-zonder te huilen of van je te houden-
Ik formuleerde het in jouw eenzaamheid...
STEMMEN VAN DE MANNEN DIE TERUGKEERDE UIT HET MYSTERIE (Gereciteerd)
Weinig... wat een omgekeerd geluk
Ken de hele waarheid!
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
De Zapada van de dood
Hij wees op zijn eenzaamheid
HET ELF (zeggende)
Zoals deze stad, van rouw en feesten
Gestolen van de teven en bronstige heksen die het leven pushen
Maria was een beetje van de gekke slapeloosheid van elk suïcidaal en leeg dek
Speel met de verloren weddenschap van eenzaamheid
Het was het vers van hunkeren naar broncado aan de deur van de eerste mislukking
En de eenogige roos van een kreupele clown
Godin en kwelgeest, uit de hemel en uit de onderwereld, het was dezelfde valstrik
En vastgebonden aan een haar bij de dageraad gaan ze
Zijn deel van de afgrond, zijn deel van het brood
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
En in de buurt, de harpijen
Oude vrouwen met zwarte kappen
Als in een Eucharistie
Mugrentera, door Maria
Lunfardos bidt aan het kruis
STEMMEN VAN DE MANNEN DIE TERUGKEERDE UIT HET MYSTERIE (Gereciteerd)
Daar in de buurt, Maria
Ze hebben je kruis genoemd!
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
Maria de Agoreria
Je hebt twee tango's per kruising...
HET ELF (zeggende)
Maar die mannen
De onbeschofte meesters van mijn verdriet
Wat weet je over de mute roll-up die bij die naam past?
En ze zijn terug - op hun eigen manier - zo saai
Zo serieus van al onze mysteries
Wanneer er volledig verdriet is, kan de lucht van de leerlooierijen worden gecanyengued
Ze noemen het -nauwelijks-
Blaffend bij zijn herinnering de schaduw van de tango's die er al waren
En ze bestaan nog niet
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
Droevige Maria uit Buenos Aires...
HET ELF (zeggende)
van vergeetachtigheid ben je
onder alle vrouwen
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
Droevige Maria uit Buenos Aires...
HET ELF (zeggende)
van vergeetachtigheid ben je
onder alle vrouwen
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
Droevige Maria uit Buenos Aires...
HET ELF (zeggende)
van vergeetachtigheid ben je
onder alle vrouwen
DE STEM VAN EEN PAYADOR (Gezongen)
Droevige Maria uit Buenos Aires...
HET ELF (zeggende)
van vergeetachtigheid ben je
onder alle vrouwen
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt