Lanet Olsun - Aspova, Allame

Bu semt benimle neyi alıp veremedi?

Bu kentin derdi ne?

Bu dert elimde değil, «Takılmayayım.»

dedim

Neden bu bok benimle?

«Yeter!»

dedim, hâlâ gidemedim bi' yol

«Beter ol!»

dedin, hâlâ düşüyorum bi' son yok

Erteliyorum, erteliyorum

Kaçışıma yol yok

Düşüşüme dolu

Belki bir gören, belki duyan olur

Umudu mezar denen o çukura doldur

Ölüm, yavaştan ya sonuna doğru ya baştan!

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)

Lanet olsun bugün son (bugün son)

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)

Lanet olsun bugün son (bugün son)

Yeni güne uyan (yeni güne uyan!), yalnızlığına bağırsan biri seni duyar mı?

Acaba bu durgun suya kaç taş düştü, sessizliğe düşkün?

Yaşadığım hayat en müşkülü, üstüm başım dağınık hâlim berduş

Tanıdığım insanlar kimliksiz, sıradanlıktan hepsi mağdur

Kayıplara karış yerinden, hep susunca üzerime düştü şehirler

Toprağın nabzı «Yavaş git.»

diyor, ihanet herkesi tuttu elinden

Son umudum çocukluğum, gel, parçalanmış bu ruha şekil ver

Parça parça zihnimde onlar, hatıralar bu duruma çekimser

Salt insafına kaldık, safını aldı bu kötülük

Zat-ı karanlık sardı dört bi' yandan, sancılar aktım

Dağınık fikrim ölü, kalbin nötr ıssızlık çölü

Üzerine ört insanlık sömür, yeni kanlara ver zihnini bölüp

Parçala hiçleştiğin onu gömüp

Sanki bi' kayıp ormanım bütün hafızalardan silinen

Bugün son günüm, gücüm yok içimde beliren dürtünün tutsağıyım

Bize yapılan her neyse bütün bunlara sessiz kalmalıyız diyor şeytan

Ama son kez dirilip bütün gücümle bağırmalıyım

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)

Lanet olsun bugün son (bugün son)

Lanet olsun gücüm yok (gücüm yok)

Lanet olsun bugün son (bugün son)

Wat zou deze wijk niet met mij kunnen ruilen?

Wat is er mis met deze stad?

Ik kan er niets aan doen: "Ik zal niet rondhangen."

ik zei

Waarom is deze shit met mij?

"Genoeg!"

Ik zei, ik kon nog steeds geen kant op

"Wees erger!"

Je zei, ik val nog steeds, er is geen einde

Ik stel uit, stel uit

Er is geen manier voor mij om te ontsnappen

vol van mijn val

Misschien ziet iemand, misschien hoort

Vul hoop in die put die een graf wordt genoemd

Dood, ofwel langzaam naar het einde toe of vanaf het begin!

Verdomme, ik heb geen kracht (ik heb geen kracht)

Verdomme, het is de laatste (vandaag is de laatste)

Verdomme, ik heb geen kracht (ik heb geen kracht)

Verdomme, het is de laatste (vandaag is de laatste)

Wakker worden met een nieuwe dag (wakker worden met een nieuwe dag!), zal iemand je horen schreeuwen in je eenzaamheid?

Ik vraag me af hoeveel stenen er in dit stille water zijn gevallen, dol op stilte?

Het leven dat ik heb geleefd is het moeilijkste, ik ben rommelig, ik ben een zwerver

De mensen die ik ken hebben geen identiteit, ze zijn allemaal het slachtoffer van middelmatigheid.

Steden vielen op mij terwijl ze de hele tijd stil waren.

De polsslag van de aarde "Ga langzaam."

zegt ze, verraad nam iedereen bij de hand

Mijn laatste hoop is mijn jeugd, kom, vorm deze gebroken ziel

Stuk voor stuk zitten ze in mijn gedachten, herinneringen zijn huiverig voor deze situatie

We zijn alleen overgeleverd aan uw genade, dit kwaad heeft zijn plaats ingenomen

Duisternis omringde hem van alle kanten, pijn stroomde

Mijn verstrooide geest is dood, jouw hart is een neutrale woestijn van verlatenheid

Bedek het met menselijkheid, exploiteer het, geef het aan nieuw bloed, verdeel je geest

Smash het en begraaf het

Het is alsof mijn verloren bos uit alle herinneringen is gewist

Vandaag is mijn laatste dag, ik heb geen kracht, ik ben een gevangene van de impuls die in mij verschijnt.

Wat ons ook wordt aangedaan, de duivel zegt dat we moeten zwijgen.

Maar ik moet voor de laatste keer opstaan ​​en uit alle macht schreeuwen

Verdomme, ik heb geen kracht (ik heb geen kracht)

Verdomme, het is de laatste (vandaag is de laatste)

Verdomme, ik heb geen kracht (ik heb geen kracht)

Verdomme, het is de laatste (vandaag is de laatste)