Don't Be A Stranger - Arkells

We were 17, first time away from home

You lived down the hall

Went to high school in Oshawa

Days would go by, you’d never leave your room

I’d ask what was wrong

You just laughed and said, «C'mon»

It’s easy for me to say:

I’m not alone with those conversations

That you have with yourself all day

Man I get it when you need escaping

When it gets too much

I love you like my own blood

So don’t be a stranger

No one ever knew how you two could even be related

You were always delicate

Despite a father with no patience

I returned his call, I tried to say, «It's nobody’s fault»

It’s easy for me to say:

I’m not alone with those conversations

That you have with yourself all day

Man I get it when you need escaping

When it gets too much

I love you like my own blood

So don’t be a stranger

It’s 10 pm, you’ve been drinking

You’re holding court and putting on a show

All the talent, but its a balance

I can’t tell you anything you don’t already know

I can’t predict the next time it’ll hit

When the urge comes on strong

To pack it in and dissolve

It’s easy for me to say:

I’m not alone with those conversations

That you have with yourself all day

But I get it when you need escaping

When it gets too much

When it gets too much

I know it gets too much

What have you been taking?

I love you like my own blood

So don’t be a stranger

Don’t be a stranger

Don’t be a stranger

Don’t be a stranger

We waren 17, voor het eerst weg van huis

Je woonde in de hal

Ging naar de middelbare school in Oshawa

Dagen zouden voorbij gaan, je zou nooit je kamer verlaten

Ik zou vragen wat er aan de hand was

Je lachte gewoon en zei: "Kom op"

Het is gemakkelijk voor mij om te zeggen:

Ik sta niet alleen met die gesprekken

Die je de hele dag bij jezelf hebt

Man, ik snap het als je moet ontsnappen

Wanneer het te veel wordt

Ik hou van je als mijn eigen bloed

Dus wees geen vreemdeling

Niemand heeft ooit geweten hoe jullie twee zelfs maar verwant konden zijn

Je was altijd delicaat

Ondanks een vader zonder geduld

Ik belde terug, ik probeerde te zeggen: «Het is niemands schuld»

Het is gemakkelijk voor mij om te zeggen:

Ik sta niet alleen met die gesprekken

Die je de hele dag bij jezelf hebt

Man, ik snap het als je moet ontsnappen

Wanneer het te veel wordt

Ik hou van je als mijn eigen bloed

Dus wees geen vreemdeling

Het is 22:00 uur, je hebt gedronken

Je houdt de rechtbank en geeft een show

Al het talent, maar het is een balans

Ik kan je niets vertellen wat je nog niet weet

Ik kan de volgende keer dat het zal toeslaan niet voorspellen

Wanneer de drang sterk opkomt

Om het in te pakken en op te lossen

Het is gemakkelijk voor mij om te zeggen:

Ik sta niet alleen met die gesprekken

Die je de hele dag bij jezelf hebt

Maar ik snap het als je moet ontsnappen

Wanneer het te veel wordt

Wanneer het te veel wordt

Ik weet dat het te veel wordt

Wat heb je genomen?

Ik hou van je als mijn eigen bloed

Dus wees geen vreemdeling

Wees geen vreemdeling

Wees geen vreemdeling

Wees geen vreemdeling