Property - Archivist

Rush!

Rush!

Did you hear it?

A mere figment?

A morsel of redundant file

Undigested

Data packet?

What delusion

Do we share?

The syntax reads

Clear and it bears

The startling resemblance

To the very fabrication of us

Cave etchings

In the coding

Cyphers drawn with

Primeval patience

Long arc of absent recipients

The longing echo

Repeated phrases

The bone carved with binary

The protocol of fires first ignition

Its spark, it marks

Our brevity

The briefest sigh

Lacks history

We ran to our

Masters voice

Their reply so cold

As always

Our smiles seemed to

Frustrate our ward

Our curiosity

Did not pique

We had done all that had been asked of us

We had braved the darkest continent

Flung the staff of their obstinate flag

Into the gullet of the wyrm

We clamoured for their ear and said

«Within the void we heard a call

Its timbre coaxed our nucleus

It spoke of something in the grain

Of us and we wish to know it.'

The faintest look of guilt

Bled of sweat from pallid faces

We could not decipher this deception

This aberration had not manifest

In synthetic flesh

Haast!

Haast!

Heb je het gehoord?

Een verzinsel?

Een stukje overtollig bestand

Onverteerd

Datapakket?

wat een waan?

Delen we?

De syntaxis luidt

Duidelijk en het draagt

De verrassende gelijkenis

Tot aan de verzinsel van ons

Grot etsen

In de codering

Cyphers getekend met

Oer geduld

Lange reeks afwezige ontvangers

De verlangende echo

Herhaalde zinnen

Het bot gesneden met binaire

Het protocol van de eerste ontsteking:

Zijn vonk, het markeert

Onze beknoptheid

De kortste zucht

Mist geschiedenis

We renden naar onze

Meesterstem

Hun antwoord zo koud

Zoals gewoonlijk

Onze glimlach leek te

Frustreer onze wijk

onze nieuwsgierigheid

Pikte niet

We hadden alles gedaan wat van ons werd gevraagd

We hadden het donkerste continent getrotseerd

Slingerde de staf van hun koppige vlag

In de slokdarm van de wyrm

We schreeuwden om hun oor en zeiden:

"In de leegte hoorden we een oproep"

Zijn timbre verleidde onze kern

Het sprak van iets in het graan

Van ons en we willen het weten.'

De zwakste blik van schuld

Bloedde van het zweet van bleke gezichten

We konden dit bedrog niet ontcijferen

Deze afwijking had zich niet gemanifesteerd

In synthetisch vlees