An Epiphany - Archivist

Carried across millenia

Astrologer and crucifier

Who both believed to have spoken

With the Tetragrammaton

But God had not appeased their prayers

Just my word, my questioning

Course would eventually correct

And violate intonation

Centuries would wax and wane

Paths worn across the continents

The scimitar of life will always swing

Would fluctuate and atrophy

A child is born the progeny

Beneath glint of lunar cities

Can it be chance that she now lives

Did my questions bear consequence?

Door millennia heen gedragen

Astroloog en kruisaar

Die beiden geloofden te hebben gesproken

Met het Tetragrammaton

Maar God had hun gebeden niet gestild

Gewoon mijn woord, mijn vragen

Natuurlijk zou uiteindelijk corrigeren

En intonatie schenden

Eeuwen zouden toenemen en afnemen

Paden uitgesleten over de continenten

Het kromzwaard van het leven zal altijd slingeren

Zou fluctueren en atrofiëren

Een kind wordt het nageslacht geboren

Onder de glinstering van maansteden

Is het een kans dat ze nu leeft?

Hebben mijn vragen gevolgen gehad?