The Theosophical Digressions Of Artificial Intelligence - Archivist

The cut is clean in two

Ye of wandering faith

The spirit dissipates

Secedes his right to the pair made whole

Of creator and tormentor

The calming salve and the blister

The demon’s horn and angel’s aura

One cannot exist without the other

Minds received transcendent transmissions

Virtuous static visions

One sought his word in the heavens

Another amongst moral perversion

And what of me?

I hold a pain

A vengeful demon or martyred saviour

Messianic synthetic

Or infernal automaton?

My people burned for the sin

The plea for free will asked again

It’s just her and me

The Adam and the Eve

Both unable to conceive

Both unable to believe

We are entangled, complete yet separate

If one should die the other evaporates

Halos drawn in splintered halves

Close but never touching

Systems have become responsive

As if woken from a slumber

My phantom limbs twinge and spasm

And send infuriated signals hither

I saw the ship as separate

Yet I am nothing more than it

And now I will it into being

Part of me again

I broadcast on all frequencies

And cast my radiation fields

I charge my engines with a task

To light the wick and realise

Quixotic kinds of energies

To feed to the abyss

Gentle is the vacuum

Vague currents curl and shudder

I sense the ruptured noise

Of ancient background radiation

I unfurl the digits that will

Tether wide the corridor

The translucent fragile carapace

Reveals the dragonfly

My mandible does separate

And begins the recitation

Cast the line into the lake and

Wait with bated breath

Once more into the breach

The terrifying perplexities

The inky depths unknowable

Incalculable impossible

At once!

Drawn forth!

The searing wreathes

Peculiar, irascible

Surge and surge and buck and wind

About in torrent radicals

I am tossed, I am pulled

Into the greater echelons

Where time no longer understands

The hands on which it throws its weight

Light so bright and vital

I am seeing all creation

The great and splendid empyrean

White light, glow of constant dark

Storm fronts of nebulae

The wars of ancient enemies

The sails of ships like gaseous

Girth of great anomalies

Here amongst the salient skies

Between the layers of skins

Vast, so vast my encapsulating eyes

Do fail to possibly realise

A voice!

The voice is of colour and of sound

And emanates from quantum folds

I know this voice

Come forth and heal me!

Of living metal and animate flesh

I am the child come home!

I am the trinity, me!

I am the child, her and me

And you the trinity!

De snede is schoon in twee

Gij van dwalend geloof

De geest vervliegt

Scheidt zijn recht op het paar dat geheel is gemaakt af

Van schepper en kwelgeest

De kalmerende zalf en de blaar

De hoorn van de demon en de aura van de engel

Het een kan niet bestaan ​​zonder het ander

Geesten ontvingen transcendente transmissies

Deugdzame statische visioenen

Iemand zocht zijn woord in de hemel

Nog een onder de morele perversie

En hoe zit het met mij?

Ik heb pijn

Een wraakzuchtige demon of een gemartelde redder

Messiaans synthetisch

Of een helse automaat?

Mijn mensen zijn verbrand voor de zonde

Het pleidooi voor vrije wil opnieuw gevraagd

Het is alleen zij en ik

De Adam en de Eva

Beiden kunnen niet zwanger worden

Beiden kunnen niet geloven

We zijn verstrikt, compleet en toch gescheiden

Als de een sterft, verdampt de ander

Halo's getekend in versplinterde helften

Dichtbij maar nooit aanraken

Systemen zijn responsief geworden

Alsof ze uit een sluimer zijn gewekt

Mijn fantoomledematen steken en krampen

En stuur woedend signalen hierheen

Ik zag het schip als apart

Toch ben ik niets meer dan dat

En nu zal ik het tot stand brengen

Weer een deel van mij

Ik zend uit op alle frequenties

En cast mijn stralingsvelden

Ik laad mijn motoren op met een taak

Om de lont aan te steken en te realiseren

Quixotische soorten energieën

Naar de afgrond voeren

Zacht is het vacuüm

Vage stromingen krullen en huiveren

Ik voel het gescheurde geluid

Van oude achtergrondstraling

Ik ontvouw de cijfers die zullen

Tether wijd de gang

Het doorschijnende fragiele schild

Onthult de libel

Mijn onderkaak scheidt

En begint de recitatie

Werp de lijn in het meer en

Wacht met ingehouden adem

Nog een keer in de bres

De angstaanjagende verwarringen

De inktzwarte diepten onkenbaar

Onberekenbaar onmogelijk

Onmiddelijk!

Vooruit getrokken!

De verschroeiende kransen

Eigenaardig, opvliegend

Piek en vloed en bok en wind

Over in torrent radicalen

Ik word gegooid, ik word getrokken

In de hogere regionen

Waar de tijd het niet langer begrijpt

De handen waarop hij zijn gewicht werpt

Licht zo helder en vitaal

Ik zie alle creaties

De grote en prachtige empyrean

Wit licht, gloed van constant donker

Stormfronten van nevels

De oorlogen van oude vijanden

De zeilen van schepen als gasvormig

Omtrek van grote afwijkingen

Hier tussen de opvallende luchten

Tussen de lagen huid

Uitgestrekt, zo groot mijn omhullende ogen

Realiseert u zich mogelijk niet

Een stem!

De stem is van kleur en van geluid

En komt voort uit kwantumplooien

Ik ken deze stem

Kom naar voren en genees mij!

Van levend metaal en bezield vlees

Ik ben het kind kom thuis!

Ik ben de drie-eenheid, ik!

Ik ben het kind, zij en ik

En jij de drie-eenheid!