Irremediablemente Celos - Antonio Orozco

De noche, cuando no entiendo que tu sueño se derroche,

cuando mis notas se protegen con el broche,

el que la luna y silencio me prestó.

De noche, cuando tu magia se resbala entre tu boca,

cuando mi alma se refugia como loca

de los suspiros que de ti quieran salir.

Cuando duermes.

Siento celos

de no ser dueño del lamento de tu boca,

siento celos

de la tormenta que la noche te provoca, celos.

Siento celos de la tela que te arropa,

siento celos, celos.

Irremediablemente celos,

los que me dicen cuando todo sabe a poco,

los que me indican con pellizcos mis enojos,

los enemigos de los versos que escribí.

Cuando duermes,

es tu mirada la que inunda mi condena,

es mi mirada la que sufre en mi esa pena,

en que tus ojos son oscuros para mi.

Cuando duermes.

Siento celos

de no ser dueño del lamento de tu boca

Siento celos

de la tormenta que la noche te provoca, celos.

Siento celos de la tela que te arropa,

siento celos, celos.

Celos

de no ser dueño del lamento de tu boca,

siento celos

de la tormenta que la noche te provoca,

siento celos de la tela que te arropa,

siento celos, celos del borde tu boca,

del roce de tu ropa.

Irremediablemente celos,

irremediablemente celos.

's Nachts, als ik niet begrijp dat je slaap verspild is,

wanneer mijn notities worden beschermd met de gesp,

degene die de maan en de stilte me leende.

's Nachts, wanneer je magie in je mond glijdt,

wanneer mijn ziel als een gek toevlucht neemt

van de zuchten die uit je willen komen.

Wanneer je slaapt.

ik voel me jaloers

van het niet bezitten van de klaagzang van uw mond,

ik voel me jaloers

van de storm die de nacht in je oproept, jaloezie.

Ik ben jaloers op de stof die je bedekt,

Ik voel me jaloers, jaloers.

hopeloos jaloers,

degenen die me vertellen wanneer alles naar weinig smaakt,

degenen die mijn woede aangeven met knijpen,

de vijanden van de verzen die ik schreef.

Wanneer je slaapt,

Het is jouw blik die mijn veroordeling overspoelt,

Het is mijn blik die in mij die pijn lijdt,

waarin je ogen donker zijn voor mij.

Wanneer je slaapt.

ik voel me jaloers

om niet de eigenaar te zijn van de klaagzang van je mond

ik voel me jaloers

van de storm die de nacht in je oproept, jaloezie.

Ik ben jaloers op de stof die je bedekt,

Ik voel me jaloers, jaloers.

Jaloezie

van het niet bezitten van de klaagzang van uw mond,

ik voel me jaloers

van de storm die de nacht je veroorzaakt,

Ik ben jaloers op de stof die je bedekt,

Ik voel me jaloers, jaloers op de rand van je mond,

van de wrijving van je kleding.

hopeloos jaloers,

hopeloos jaloers.