El Viaje - Antonio Orozco

Llevo la vida planeando este viaje

voy sin maletas llevaré mi corazón,

sin diccionarios voy cargado de caricias

por los senderos del sentir y del amor.

Por el camino encontraré las direcciones

tras huellas que me marca la razón,

planeando por las sombras de tus risas

con la esperanza de alcanzar tu corazón.

Por eso yo te quiero contar que…

(bis)

Surcaré los senderos de tu vida,

caminaré por los poros de tu piel

buscando tus caricias,

y tentando a la locura

buscando lo que nunca encontré.

Tras las heridas que se sufre en el viaje

la única cura son tus besos y tu amor,

con tus manos enredadas en las mías

y la dulzura de tus labios y tu voz.

(bis)

Y ahora yo te quiero contar que

surcaré los senderos de tu vida

Ik heb deze reis mijn hele leven gepland

Ik ga zonder koffers, ik zal mijn hart nemen,

zonder woordenboeken ben ik geladen met liefkozingen

langs de paden van gevoel en liefde.

Onderweg vind ik een routebeschrijving

na sporen die mijn reden markeren,

glijdend door de schaduwen van je lach

in de hoop je hart te bereiken.

Daarom wil ik je vertellen dat…

(bis)

Ik zal de paden van je leven kruisen,

Ik zal door de poriën van je huid lopen

op zoek naar je liefkozingen,

en verleidelijk tot waanzin

op zoek naar wat ik nooit heb gevonden.

Na de wonden opgelopen tijdens de reis

de enige remedie zijn je kussen en je liefde,

met jouw handen verstrikt in de mijne

en de zoetheid van je lippen en je stem.

(bis)

En nu wil ik je dat vertellen

Ik zal de paden van je leven kruisen