Tan Lejos Y Tan Cerca - Antonio Orozco

Sin poderme comparar

haciendo uso de derecho,

entre antiguos muros

intento hacerme ver.

Tres finos cristales

que unidos hacen uno,

y separan la tila de la menta

el murmullo del silencio.

Tengo miedo

dudas veo, no me acerco

y me retiro

al rincón del silencio.

-Estribillo-(bis)

Sin recompensas ni premios

sin que digas te quiero,

si alejas tu cuerpo

desnuda tu alma.

Profunda la tuya

en fondos azules,

creando futuro

rasgando inquietudes.

Tremendas virtudes

que a solas derrocho,

me niego a la idea

de no estar contigo.

Tengo miedo

dudas veo,

no me acerco y me retiro

al rincón del silencio.

zonder te kunnen vergelijken

gebruik makend van het recht,

tussen oude muren

Ik probeer mezelf te laten zien

drie fijne kristallen

dat ze samen één maken,

en scheid de linde van de munt

het geruis van stilte.

ik ben bang

Twijfels zie ik, ik benader niet

en ik ga met pensioen

naar de hoek van de stilte.

-koor-(bis)

Geen beloningen of prijzen

zonder dat je zegt dat ik van je hou,

als je je lichaam weg beweegt

ontbloot je ziel

diep van jou

op blauwe achtergronden,

toekomst creëren

zorgen wegnemen.

enorme deugden

dat alleen ik verspil,

Ik weiger het idee

om niet bij je te zijn.

ik ben bang

twijfels zie ik,

Ik benader niet en ik trek me terug

naar de hoek van de stilte.