Aire - Antonio Orozco

Otro cajón de consuelo

Relleno de silencios con ganas de salir

Otro lamento perfecto

Preguntando por ti

Otra vigilia y tu olvido no sabe que la tengo

No pasa por aquí

Otro montón de recuerdos sin saber dónde ir

¿Cuánto tiempo?,¿cuánto sabes?

¿cuánto tienes?, ¿cuánto vales?

¿Y cuánto espero si no sé dónde esperarte?

Entonces aire, seré tu aire

Para esconderme

Para tenerte por dentro del alma

Seré tu alma para abrazarte

Para calmar la distancia…

Nadie,¿qué sabe nadie?

Si nadie sabe de qué hablo

Y lo que hable lo pondré junto a la llave

Que guarde tu tiempo

Cuento las ganas que tengo

Le sumo los detalles que faltan por vivir

Le resto las penas y el tiempo

Y siempre acabo en ti

¿Cuánto pienso?,¿cuánto callas?

¿cuánto quieres?, ¿cuánto ganas?

¿Y cuánto espero si no sé dónde esperarte?

Entonces aire, seré tu aire

Para esconderme

Para tenerte por dentro del alma

Seré tu alma para abrazarte

Para calmar la distancia…

Nadie,¿qué sabe nadie?

Si nadie sabe de qué hablo

Y lo que hable lo pondré junto a la llave

Que guarde tu tiempo

Aire, seré tu aire

Al tenerte por dentro

Alma, seré tu alma

Para acortar la distancia

Nadie,¿qué sabe nadie?

Si nadie sabe de qué hablo

Y lo que hable lo pondré junto a la llave

Que guarde tu tiempo

Nog een lade van troost

Gevuld met stiltes die naar buiten willen

nog een perfecte spijt

naar jou vragen

Nog een wake en je vergetelheid weet niet dat ik het heb

ga hier niet doorheen

Weer een hoop herinneringen zonder te weten waar te gaan

Hoe lang, hoeveel weet je?

hoeveel heb je?, hoeveel ben je waard?

En hoe lang moet ik wachten als ik niet weet waar ik op je moet wachten?

Dus lucht, ik zal je lucht zijn

mezelf verbergen

Om je in de ziel te hebben

Ik zal je ziel zijn om je vast te houden

Om de afstand te kalmeren...

Niemand, wat weet niemand?

Als niemand weet waar ik het over heb

En wat ik spreek zal ik naast de sleutel zetten

bespaar je tijd

Ik tel het verlangen dat ik heb

Ik voeg de details toe die ontbreken om te leven

Ik trek het verdriet en de tijd af

En ik beland altijd in jou

Hoeveel denk ik, hoeveel zwijg je?

hoeveel wil je?, hoeveel verdien je?

En hoe lang moet ik wachten als ik niet weet waar ik op je moet wachten?

Dus lucht, ik zal je lucht zijn

mezelf verbergen

Om je in de ziel te hebben

Ik zal je ziel zijn om je vast te houden

Om de afstand te kalmeren...

Niemand, wat weet niemand?

Als niemand weet waar ik het over heb

En wat ik spreek zal ik naast de sleutel zetten

bespaar je tijd

Lucht, ik zal je lucht zijn

jou binnen hebben

Ziel, ik zal je ziel zijn

Om de afstand te verkorten

Niemand, wat weet niemand?

Als niemand weet waar ik het over heb

En wat ik spreek zal ik naast de sleutel zetten

bespaar je tijd