Bianco nero e grigio - Annalisa

Bianco nero e grigio

Non c'è metà, un’estremità

Noi siamo un’altra camera in affitto

La schiena dritta, le labbra chiuse

Lo so dovevo dirti poche cose ma ora sono mille

È un discorso complicato, inverno per le foglie

Non è somma o sottrazione di parole e luci

Noi non siamo uguali, noi non siamo amici

Sento

I passi del mio cuore in movimento

Supremo, eterno ed insaziabile

Eppure non cercavo te

Prova a farti sentire

Dentro

Il mare tra il soffitto e il pavimento

La voce che mi spezza come il vento

Eppure non cercavo te

Bianco nero e grigio

La verità è timida

Come neve fredda, come il vetro

Sintetica, di plastica

Lo so dovevo dirti poche cose ma ora sono mille

È un discorso complicato, inverno per le foglie

Non è somma o sottrazione di parole e luci

Noi non siamo uguali, noi non siamo amici

Sento

I passi del mio cuore in movimento

Supremo, eterno ed insaziabile

Eppure non cercavo te

Prova a farti sentire

Dentro

Il mare tra il soffitto e il pavimento

La voce che mi spezza come il vento

Eppure non cercavo te

Siamo somma e sottrazione di parole e luci

Noi non siamo uguali, noi non siamo amici

Sento

I passi del mio cuore in movimento

Supremo, eterno ed insaziabile

Eppure non cercavo te

Prova a farti sentire

Dentro

Un mare tra il soffitto e il pavimento

La voce che mi spezza come il vento

Eppure non cercavo te

Wit zwart en grijs

Er is geen half, een einde

Wij zijn een andere gehuurde kamer

Rug recht, lippen gesloten

Ik weet dat ik je een paar dingen moest vertellen, maar nu zijn het er duizend

Het is een ingewikkelde toespraak, winter voor de bladeren

Het is niet het optellen of aftrekken van woorden en lichten

We zijn niet hetzelfde, we zijn geen vrienden

ik voel

De voetstappen van mijn hart in beweging

Allerhoogst, eeuwig en onverzadigbaar

Toch was ik niet op zoek naar jou

Probeer van je te laten horen

Binnenkant

De zee tussen het plafond en de vloer

De stem die me breekt als de wind

Toch was ik niet op zoek naar jou

Wit zwart en grijs

De waarheid is verlegen

Als koude sneeuw, als glas

Synthetisch, kunststof

Ik weet dat ik je een paar dingen moest vertellen, maar nu zijn het er duizend

Het is een ingewikkelde toespraak, winter voor de bladeren

Het is niet het optellen of aftrekken van woorden en lichten

We zijn niet hetzelfde, we zijn geen vrienden

ik voel

De voetstappen van mijn hart in beweging

Allerhoogst, eeuwig en onverzadigbaar

Toch was ik niet op zoek naar jou

Probeer van je te laten horen

Binnenkant

De zee tussen het plafond en de vloer

De stem die me breekt als de wind

Toch was ik niet op zoek naar jou

Wij zijn het optellen en aftrekken van woorden en lichten

We zijn niet hetzelfde, we zijn geen vrienden

ik voel

De voetstappen van mijn hart in beweging

Allerhoogst, eeuwig en onverzadigbaar

Toch was ik niet op zoek naar jou

Probeer van je te laten horen

Binnenkant

Een zee tussen het plafond en de vloer

De stem die me breekt als de wind

Toch was ik niet op zoek naar jou